ارزیابی اثر ضریب همخونی بر چندک های وزن یکسالگی بز کرکی جنوب خراسان

همخونی (درون زادآوری) سبب افزایش هموزیگوسیتی و کاهش هتروزیگوتی، و بروز فنوتیپی آلل های زیان بار و کشنده میشود.این پدیده ژنتیکی سبب می گردد که واریانس ژنتیکی درون خانواده ها کاهش و در عوض، واریانس ژنتیکی بین خانواده هاافزایش یابد ضمن آن که سبب کاهش میانگین فنوتیپی صفات در جمعیت نیز میشود. این تحقیق، با هدف ارزیابی اثر ضریبهمخونی بر چندک های وزن یکسالگی بزهای جنوب خراسان (ایستگاه سربیشه) اجرا گردید. داده های وزن یکسالگی، مربوطبه تعداد 893 راس بزغاله متولد شده در فاصله سالهای 1384 تا 1392 بود. ضریب همخونی حیوانات گله توسط نرمافزارCFC محاسبه شد سپس اثر آن بر وزن بدن در سن یکسالگی توسط یک مدل رگرسیون کوآنتایل توسط نرمافزار SAS آنالیزگردید. یافته ها نشان داد در چندک های مختلف از وزن یکسالگی، ضریب تابعیت جزیی وزن از درصد همخونی، روندی منظمندارد؛ به طوری که بیشترین و کمترین کاهش وزن یکسالگی به ازای افزایش یک درصد ضریب همخونی، بهترتیب در صدک هایهفتاد و پنجم (164 گرم) و چهلم (63 گرم) از وزن یک سالگی وجود داشت.

کلیدواژه ها:

ضریب همخونی ، چندک های وزن یکسالگی ، بز کرکی ، خراسان جنوبی