مقایسه نتایج درمان های رژنراتیو در درگیری فورکای دندان های مولر با استفاده از لاتکس و ممبران های کلاژن

سابقه وهدف: دردرمان ضایعات ناحیه قورکا دو روش کلی مورد استفاده واقع می گردد. درمان های رژنراتیو و درمان های ریفکتیو درمان های ریفکتیو روش های متداول درمان ضایعات ناحیه قورکا می باشند که شامل جرمگیری و صاف کردن سطح ریشه، شکل دهی دندان، عمل قطع ریشه، ژینژیوکتومی، استئوکتومی و استئوپلاستی Tunnelingو .. می باشد. درمان های رژنراتیو که شامل استفاده از مواد پیوند استخوان با منشا های مختلف homologous، autologous,autogenous و.. ممبرین به صورت مجزا و ترکیبی با موا پیوند استخوان می باشد. هدف از این مطالعه استفاده از لاتکس به عنوان غشا محافظ در بازسازی ضایعات فورکا در دندان های مولر با استفاده از تکنیک جراحی بازسازی هدایت شده بافتی می باشد.موادوروش ها: 36 ضایعه فورکا در دندان های مولر به طور دوطرفه در یک فک، در 18 بیمار مبتلا به پریودنتیت متوسط تا شدید که از لحاظ سیستمیک سالم و غیر سیگاری بودند، برای مطالعه انتخاب شدند و هر بیمار حداقل 2 ضایعه فورکا به طور دو طرفه در یک فک خود داشت که یکی از آنها به طور تصادفی با استفاده از پیوند استخونی ولاتکس با تکنیک GTR درمان شدند. گروه آزمایش و دیگری با استفاده از پیوند استخوانی و ممبران های کلاژنی و با تکنیک GTR درمان شدند گروه کنترل. ضایعات به صورت تصادفی انتخاب شدند. شاخص های کلینیکی عمق پاکت و سطح اتصالات چسبنده و میزان تحلیل لثه و در شروع مطالعه 8 و 12 هفته پس از درمان ثبت شدند نتایج: مطالعه با 18 بیمار تکمیل شد. دردوناحیه گروه آزمایش و کنترل، شاخص های کلینیکی بهبود معناداری را نشان دادند. عمق پاکت و از دست رفتن اتصالات چسبنده به طور معناداری کاهش یافت. P> 0.001 مقدار تحلیل لثه در گروه لاتکس بیشتر شد. هیچ تفاوت معناداری در مقایسه بین 2 روش مشاهده نشد نتیجه گیری: لاتکس می تواند به عنوان غشاء محافظ در جراحی بازسازی هدایت شده بافتی در نواحی درگیری فورکا ی دندان های مولر مورد استفاده قرار گیرد

کلیدواژه ها:

لاتکس ، جراحی بازسازی هدایت شده بافتی ، درگیری فورکا