معرفی شفقت درمانی در متون دینی و روان شناسی مثبت نگر

افرادی که نسبت به خود و نیازهای خود بیتوجه هستند نمیتوانند ادعای خوشبختی کنند. این افراد در معرض خطر ابتلا به اختلالات روانی از جمله افسردگی هستند. بر این اساس میتوان گفت که یکی از گامهای اساسی بهداشت روانی، صلح با درون و بیرون خود است. شفقت به شکلی بدیهی یک عامل کلیدی در شادکامی و سلامت جامعه است. بنابراین این پژوهش به بررسی شفقت درمانی در دین و روانشناسی با روش مطالعه و تحلیل کتب و مقالات در این زمینه پرداخته است. با بررسی مطالب در این زمینه می توان بیان کرد که همانگونه که شفقت در روانشناسی مبتنی بر دوست داشتن خود و مسئولیت پذیری در قبال شرم و خود انتقادی است در دین اسلام هم این موارد تحت عنوان وظیفه انسان نسبت به خود و رابطه انسان با خود مطرح شده است. امروزه رابطه انسان با خود ضمن تحلیل های روانی در دایره محدودی بررسی می شود. در حالی که اولین بار قران به این رابطه و اهمیت و ارزش آن در زندگی انسان اهتمام ورزید و انسان را به آن آگاه نمود و قران این افق گسترده از روابط انسانی را گشود که در نظریه شفقت درمانی امروزه به بیان همین موضوع پرداخته شده است.

کلیدواژه ها:

شفقت درمانی ، وظیفه نسبت به خود ، مسئولیت.