اثر بخشی اجتماع درمان مدار بر خودکارآمدی، هوش هیجانی و خود مراقبتی بیماران مبتلا به مصرف مواد مخدر و محرک

این پژوهش به بررسی اثر بخشی اجتماع درمان مدار، بر خود کارآمدی، هوش هیجانی و خودمراقبتی پردازد. بدین منظور، دو گروه آزمایش و کنترل انتخاب شدند. گروه آزمایش شامل 20 نفر از افرادی که در مرکز اجتماع درمان – مدار امید اصفهان اقامت داشتند. و گروه کنترل شامل 20 نفر که از مرکز درمانی اقامتی ماده 16 اصفهان بودند که با پر کردن پرسشنامه در این پژوهش شرکت کردند .به منظور تعیین اثر بخشی اجتماع درمان مدار بر خود کارآمدی ، هوش هیجانی و خود مراقبتی ، ابتدا نمرات افتراقی هر گروه محاسبه شد. سپس با استفاده از آزمون T برای گروه های مستقل، تفاوت میانگین های دو گروه بررسی شد تا مشخص شود آیا اجتماع درمان مدار بر خود کارآمدی، هوش هیجانی و خود مراقبتی افراد معتاد موثر است. و به منظور سنجش متغیرها از پرسشنامه خودکارآمدی شرر،پرسشنامه هوش هیجانی برادبری و گرویز و چک لیست خودمراقبتی ظاهری استفاده شد. نتایج تحلیل داده ها تفاوت معناداری را در گروه آزمایش قبل و بعد از مداخله اجتماع درمان مدار در افزایش خود ابراز گری و خود مراقبتی نشان داد. یافته های این مطالعه نشان داد TC میتواند در افزایش خود کارآمدی ، هوش هیجانی و خود مراقبتی معتادان موثر باشد.

کلیدواژه ها:

اجتماع مدار ، خودکارآمدی ، هوش هیجانی ، خودمراقبتی