بررسی کاربرد مدلهای پیشبینی ورشکستگی فالمر و تافلر در شرکت های پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران

ورشکستگی های اخیر شرکت های بزرگ در سطح بین المللی و نوسان های بورس اوراق بهادار در ایران، به وجود ابزارهایی برای ارزیابی توان مالی شرکتها نیاز دارد.یکی از ابزارهای ارزیابی توان مالی شرکت ها استفادهاز نسبت های مالی می باشد.همچنین مدل های مختلفی برای پیش بینی ورشکستگی مورداستفاده قرار می گیرد. تغییرات محیطی و رقابت روزافزون موسسات، دستیابی به سود موردنظر را برای آنها محدود کردهاست .بدین لحاظ، تصمیم گیری مالی نسبت به گذشته اهمیت بیشتری یافته و مدیران را وادار ساخته تا بابهرهگیری از تکنیک های پیشرفته روشهای جدید کنترل را به کارگیرند. در این راستا مقاله حاضر با.هدف ارائهمبانی تئوریکی تحقیق و مقایسه نتایج حاصل از به کارگیری مدل های فالمر و تافلر جهت پیش بینی ورشکستگی شرکتها ارائه گردیده است. .از این رو داده های جمع آوری شده 90شرکت پذیرفته شده در بورس و اوراق بهادار برای سال های 1384 تا 1389 مورد آزمون قرار گرفتند .به منظور تجزیه و تحلیل داده ها روش های آماریباینومیال ناپارامتریک استفاده شد. . نتایج حاصله نشان داد که در پیش بینی وضعیت شرکتها با روش آماری ویلکاکسون،تفاوت معنی داری بین نتایج دو مدل وجود دارد. همچنین در بررسی های بعدی مشخص گردید که، مدل فالمر در پیش بینی ورشکستگی محافظه کارانه تر از مدل تافلر عمل می کند

کلیدواژه ها:

ورشکستگی ، مدل فالمر ، مدل تافلر ، پیش بینی ورشکستگی