تفاوت دیدگاه متخصصان و معلمان تربیت بدنی در خصوص ویژگی های استعدادیابی ورزشی در رشته های مادر

یکی از مفاهیم مهم در تربیت بدنی و علوم ورزشی فرآیند شناسایی استعداد است، معنی عینی شناسایی استعداد ورزشی، شناسایی و انتخاب افرادی است که در مقایسه با سایرین، توانایی زیادی برای یک ورزش خاص دارند. استعدادیابی و پرورش استعداد یک بخش مهم در بیشتر برنامه های ورزشی است. هدف از پژوهش حاضر بررسی تفاوت دیدگاه متخصصان و معلمان تربیت بدنی در خصوص ویژگی های استعدادیابی در رشته های مادر (شنا، دو میدانی و ژیمناستیک) می باشد. جامعه آماری شامل کلیه متخصصان و معلمان تربیت بدنی استان تهران به تعداد 3418 نفر بوده اند و آمار دقیقی از متخصصان تربیت بدنی در دسترس نبود. نمونه پژوهش معلم تربیت بدنی (103=n) و متخصص تربیت بدنی (103=n) به صورت هدفمند انتخاب گردید. ابزار جمع آوری اطلاعات پرسشنامه محقق ساخته با ضریب پایایی 0/896 بود. از آزمون کلموگروف اسمیرنوف جهت بررسی طبیعی بودن توزیع داده ها استفاده شد و مشخص گردید که توزیع داده ها طبیعی نمی باشد، بنابراین از آزمون غیر پارامتریک یومان ویتنی استفاده شد. نتایج نشان داد بین دیدگاه معلمان و متخصصان تربیت بدنی در خصوص ویژگی های پیکر سنجی در رشته دوومیدانی و ژیمناستیک (0/05≥p) و ویژگی های فیزیولوژیکی در رشته شنا و ژیمناستیک (0/05≥p) و در شاخص آمادگی جسمانی در رشته شنا و دومیدانی (0/01≥p) و در شاخص بیومکانیکی در شنا و ژیمناستیک (0/001≥p) و در دو و میدانی (0/01≥p) و در شاخص روانی در دو میدانی و ژیمناستیک (0/001≥p) و در شنا (0/01≥p) تفاوت معنی داری وجود دارد. نتایج این پژوهش نشان می دهد که متخصصان و معلمان تربیت بدنی جهت شناسایی استعدادها در رشته های مادر به شاخص های استعدادیابی مذکور توجهی ویژه داشته باشند.

کلیدواژه ها:

استعدادیابی ورزشی ، معلمان تربیت بدنی ، متخصصان تربیت بدنی