توان سنجی اکولولوژیکی و آمایش سرزمین در حوضه آبخیز بهشت آباد استان چهارمحال بختیاری با استفاده از GIS

توان سنجی اکولوژیکی سرزمین عبارتست از تعیین قدرت بالقوه ویا نوع کاربرد طبیعی سرزمین،در این رهیافت آمایش سرزمین علمی است که با درنظر گرفتن ویژگی های اکولوژیکی سرزمین وشرایط اقتصادی -اجتماعی آن نوع استفاده بهینه از سرزمین رابمنظور جامعیت بخشیدن اصل توسعه پایدار فراهم می سازد.دراین تحقیق برای ارزیابی توان اکولوژیکی ونهایتا آمایش سرزمین حوضه آبخیز بهشت آباد ابتدا منابع اکولوژیکی حوضه آبخیز مطالعه گردید ونهایتا با استفاده از این مطالعات هفت نقشه تهیه گردید که سه نقشه شیب،ارتفاع از سطح دریا وجهت شیب بعنوان نقشه توپوگرافی،نقشه منابع اراضی وتیپ وتراکم پوشش گیاهی وهمچنین نقشه اقلیم حوضه که نقشه های رقومی فوق به روش دوتایی با استفاده از نرم افزار GIS ARC درهمدیگر تلفیق گردیدند که پس ازادغام واحدهای با مساحت کمتر از 2/5 هکتار دریگان های نقشه سازی بزرگتر،نتیجه حاصل از تلفیق نقشه های فوق منجر به تعیین 4559 دسته یگان برنامه ریزی ویا خرد اکوسیستم گردید.نتایج حاصل از ارزیابی یگان های برنامه ریزی درقالب کشاورزی-مرتع داری،جنگل کاری،توریسم متمرکز،آبزی پروری وحفاظتی صورت گرفت که درنهایت ازگل سطح حوضه آبخیز87/1درصد به کاربری کشاورزی B مرتع داری 0/81درصد جنگل کاری ،8/23درصد حفاظتی،3/53درصد مسکونیBصنعتی0/31درصد توریسم متمرکز و0/03درصد آبزی پروری اختصاص پیداکرد.باتوجه به درصد بالای کاربری کشاورزی ومرتعداری تعیین سطح این گروه درهفت زیر کلاس تعیین گردید که نهایتا زیر کلاس های 6 و2 با 23/26 درصد و18/76 درصد بیشترین مساحت را بخود اختصاص دادند.بنابر نتایج حاصل از آمایش سرزمین در این حوضه آبخیز پیشنهاد میگردد با توجه به درصد نوع کاربری ها بخصوص در کلاس کشاورزی ومرتع داری برنامه های اتی مدیریت اراضی جهت نیل به توسعه پایدار براساس این الکوها تدوین گردد.

کلیدواژه ها:

توان اکولوژیکی ، یگان های برنامه ریزی ، منابع اکولولژیکی ، آمایش سرزمین ، سیستم اطلاعات جغرافیایی