بررسی کارآیی چند علفکش در سطوح مختلف نیتروژن بر کنترل علفهای هرز گلرنگ

هر ساله مقادیر زیادی علفکش و کود به منظور افزایش عملکرد محصول توسط کشاورزان مورد استفاده قرار می گیرد. به منظور تعیین میزان کافی و موثر به جهت مصرف بهینه این دو عامل بر توان رقابتی گیاه گلرنگ با علف های هرز ،آزمایشی به صورت کرتهای یکبار خرد شده در قالب طرح بلوکهای کامل تصادفی با چهار تکرار در دانشگاه آزاد اسلامی 75 و ، واحد تاکستان در سال 1387 به اجرا در آمد. سطوح مختلف نیتروژن به عنوان عامل اصلی در سه سطح شامل : 0 150 کیلوگرم در هکتار و کنترل علفهایهرز به عنوان عامل فرعی در نه سطح شامل: ترفلان، سونالان، استومپ، گالانت سوپر، ترفلان + گالانت سوپر، سونالان + گالانت سوپر، استومپ + گالانت سوپر بهمراه دو تیمار کنترل کامل و عدم کنترل علفهای هرز در نظرگرفته شدند. شمارش و توزین وزن خشک علفهایهرز به منظور ارزیابی میزان تراکم و وزن خشک علفهای هرز در دو مرحله 25 و 100 روز پس از کاشت انجام گرفت. تجزیه واریانس داده ها نشان داد که هر دو عامل سطوح مختلف نیتروژن و کنترل علفهایهرز بطور معنی داری تراکم و وزن خشک علفهایهرز را تحت تأثیر قرار دادند . بطوریکه در شرایط کاربرد 150 کیلوگرم کود نیتروژن تیمار ترفلان+گالانت سوپر در دو مرحله نمونهبرداری بالاترین میزان کاهش تراکم علفهای هرز و همچنین بالاترین میزان کاهش وزن خشک علف های هرز را دارا بود . همچنین در سطوح مختلف نیتروژن نیز تیمار مذکور بیشترین کارآیی را در کنترل علفهایهرز نسبت به سایر تیمارهای علف کشی به خود اختصاص داد.

کلیدواژه ها:

گلرنگ ، تراکم علفهرز ، نیتروژن ، وزن خشک علف هرز ، کنترل شیمیایی