اثر تنش خشکی بر عملکرد و اجزای عملکرد سه رقم گندم نان در منطقه مهران

به منظور ارزیابی واکنش عملکرد دانه ارقام گندم به تنش خشکی آزمایشی در سال زراعی 1387 در منطقه مهران، ایلام به صورت طرح کرتهای خرد شده در قالب بلوککامل تصادفی در سه تکرار انجام شد . سطوح فاکتور اصلی شامل چهار سطح تنش (آبیاری کامل، تنش خشکی در مرحله شروع ساقه دهی، گلدهی و دانه بستن) و سطوح فاکت ور قرعی شامل رقم گندم (چمران، دز و وریناک) بودند. نتایج آزمایش نشان داد که تنش خشکی بر عملکرد و اجزای عملکرد معنی دار بود. تنش خشکی در تمام مراحل رشد سبب کاهش عملکرد و اجزای آن گردید، در بین سطوح مختلف آبیاری، آبیاری کامل دارای بیشترین عملکرد دانه بود. تنش خشکی در مرحله ساقه دهی، گلدهی و دانه32 % و 35 % درصدی عملکرد دانه شدند. پروتئین دانه نیز تحت تاثیر تیمارهای ، بستن به ترتیب باعث کاهش 32%خشکی معنی دارشدند تنش در مرحله تشکیل دانه دارای بیشترین درصد پروتئین بود. بین ارقام مورد آزمایش نیز اختلاف معنی داری بر عملکرد و اجزای عملکرد مشاهده شد. رقم چمران و وریناک بیشتر عملکرد و اجزای عملکرد ورقم دز کمترین مقدار این صفات را دارا بودند. اثر برهمکنش عملکرد و اجزای عملکرد دانه معنی دار شد . آبیاری رقم چمران دارای بیشترین میزان عملکرد دانه را و تنش مرحله تشکیل دانه و رقم دز کمترین عملکرد دانه را × کامل دارا بود. ام با توجه به نتایج بدست آمده رقم وریناک توانست در در مرحله تنش در ودوره پرشدن دانه عملکرد دانه بالاتری را تولید نماید.

کلیدواژه ها:

گندم ، تنش خشکی ، عملکرد دانه