کارآیی طبیعی سوسک بذرخوار Bruchidius fulvus (Col:Chrysomelidae) جهت کنترل بیولوژیک علفهرز خارشتر در بیرجند

سال انتشار: 1389
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 858

فایل این مقاله در 9 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این مقاله:

شناسه ملی سند علمی:

NSASD02_286

تاریخ نمایه سازی: 25 اسفند 1390

چکیده مقاله:

سوسک بذرخوار،Bruchidius fulvus عامل کنترل بیولوژیک علفهرز خارشتر (Alhagi camelorum) درمنطقهی بیرجند به شمار میرود. به منظور بررسی کارآیی سوسک بذرخوار B. fulvus برای کنترل بیولوژیک علفهرز خارشتر آزمایشات جداگانهای در شرایط آزمایشگاهی و صحرایی (مزرعه دانشکده کشاورزی دانشگاه بیرجند) در قالب طرح کاملاً تصادفی در سال 1388 انجام شد. نتایج نشان داد که در نمونهبرداری بهار (اواسط اردیبهشت ماه) و پائیز48 درصد از بذور در نیامها به طور میانگین تخریب شدند. همچنین ±1/ 35 و 04 ±1/ (اواسط آبان ماه) به ترتیب 15 50± 15:25 درجهی سانتیگراد روز:شب، رطوبت نسبی 5 ± درصد جوانه زنی بذور در شرایط آزمایشگاهی در دمای 1درصد و دوره روشنایی:تاریکی 12:12 ساعت به ترتیب در شرایط بدون حشره (شاهد)، نمونهبرداری بهاره و نمونه برداری پائیزه به طور میانگین ،65±2/8 33/5±2/13 27±2/59 درصد بود. نتایج این مطالعه نشان داد که فعالیت این سوسک بذرخوار سبب کاهش معنیدار (p≤ 0/001) بذور خارشتر و میزان جوانهزنی (قوه نامیه) آنها در مقایسه با شاهد شده است. میانگین فعالیت پارازیتوئیدها در نمونه برداریهای بهاره و پائیزه به ترتیب 12 و /1±0/52 15/16±0/42 درصد بود، که میتواند کارآیی کنترل بیولوژیک خارشتر توسط B. fulvus را کاهش دهد. این سوسک بذرخوار به خوبی توانسته تولید بذر گیاه خارشتر را که به عنوان یکی از علفهای هرز مهم منطقه خراسان جنوبی محسوب میشود کاهش دهد و لذا میتواند از گسترش بیشتر این علفهرز به سایر مناطق از طریق بذر جلوگیری کند.بنابراین استفاده از این عامل مفید در کنار سایر روشهای مدیریت علف هرز خارشتر توصیه میشود.

نویسندگان

ابوذر اسماعیلی

دانشجوی کارشناسی ارشد علفهایهرز دانشگاه بیرجند،

سعید مودی

استادیار گروه گیاهپزشکی دانشکده کشاورزی دانشگاه بیرجند

محمود عالیچی

استادیار گروه گیاهپزشکی دانشکده کشاورزی دانشگاه شیراز

مراجع و منابع این مقاله:

لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این مقاله را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود مقاله لینک شده اند :
  • .(Alhagi camelorum Fisch.) مجموعه مقالات سومین همایش علوم علف‌های‌هرز ایران، ...
  • اصغری، ج، و آ. محمودی. 1378. علف‌های‌هرز مهم مزارع و ...
  • راشد محصل، م. ح.، ح. نجفی و م. اکبرزاده. 1380. ...
  • رام، پ.، ا. ایوبی، و ف. شخصی زارع. 1389. مطالعه‌ی ...
  • تاثیر گیاه دارویی Heracleum persicum (گلپر) بر فولیکولوژنز تخمدان رت های بالغ ماده نژاد ویستار [مقاله کنفرانسی]
  • هوشمند، ح. 1365. معرفی سوسک بذرخوار خارشتر Bruchidius pallidulus Reitt. ...
  • یغمایی، ف.، و ح. کریم پور. 1387. بررسی ویژگی‌های رفتاری ...
  • Al Jaber Ahmed, M. 2008. Effect of bruchid beetles (Bruchidius ...
  • DeBach, P. 1974. Biological control by natural enemies. Cambridge University ...
  • States (Two Vol.). Universityof California, Agriculture and Natural Resources press. ...
  • Huffaker, C.B., D.L. Dahlsten, D.H. Janzen, and G.G. Kennedy. 1984. ...
  • Ngouajio, M., C. Lemieux, and G.D. Levoux. 1999. Prediction of ...
  • D.O (Eds.), Microbial control of weeds. pp: 3-23. Chapman and ...
  • Feldman, S. R. 1997. Biological control of Plumeles thistle (Cardus ...
  • _ Forcella, F. R.L. B enech-Arnold, R. Sanchez, and C.M. ...
  • Hartman, H., D. Kester, and F. Davis. 1990. Plant propagation, ...
  • Redmon, S.G., T.G. Forrest, and G.P. Markin. 2000. Biology of ...
  • Schroeder, D. 1992. Biological control of weeds: a review of ...
  • Sertkaya, E., I. Uremis, and A. Yigit. 2005. Natural Efficiency ...
  • Watson, A.K. 1991. The classical approach with plant pathogens. In: ...
  • Wyss, G.S. 1997. Quarantitive resistance in the wee d-pathosystem Senesio ...
  • نمایش کامل مراجع