بررسی تنوع ژنتیکی آفتابگردان Helianthus annuus L. با استفاده از نشانگر مولکولی SSR
سال انتشار: 1389
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 1,306
فایل این مقاله در 9 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
این مقاله در بخشهای موضوعی زیر دسته بندی شده است:
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
NSBDIAE01_103
تاریخ نمایه سازی: 9 شهریور 1391
چکیده مقاله:
تنوع ژنتیکی 28 ژنوتیپ آفتابگردان توسط 38 پرایمر ریز ماهواره مورد ارزیابی قرار گرفت. جهت تفکیک محصولاتPCR از سیستم الکتروفورز افقی با ژل آگاروز 3 درصد استفاده شد. در مجموع 89 آلل در میان ژنوتیپ ها ی مورد مطالعه شناسایی شد و میانگین تعداد آلل در هر لوکوس 3,17 بدست آمد. دامنهPICدر ژنوتیپ های مورد مطالعه، بین 0,09 برای پرایمر 3555ha تا 0,62 برای پرایمرORS598 با میانگین 0,41 بود. ضریب شباهت ژنتیکی جاکارد در میان ژنوتیپ ها حداکثر 0,9 ( بین ژنوتیپ RT931 , ENSAT-R5و حداقل 0,25 ( بین ژنوتیپLC1064C , LR64 با میانگین شباهت ژنتیکی 0,48 بود. بر اساس روشUPGMA ژنوتیپ ها در چهار گروه کلاستر بندی شدند که همگی بجز ژنوتیپNS-B4 در سه گروه قرار گرفتند. نتایجPCoA بدست آمده تا حد زیادی مشابه نتایج آنالیز کلاستر بود. میانگین تعداد آلل موثر 1,76 و میانگین هتروزیگوسیتی مورد انتظار و مشاهده شده به ترتیب 0,45 و 0,16 گزارش شد. با توجه به آزمون کای اسکور در هر مکان ژنی نتیجه گیری گردید که جمعیت مورد مطالعه در تعادل هاردی واینبرگ نیست
نویسندگان
سیدمجید عزیزی
کارشناس ارشد پژوهشکده زیست فناوری، دانشگاه ارومیه
رضا درویش زاده
عضوهیات علمی گروه زراعت واصلاح نباتات، دانشگاه ارومیه.
حاتمی ملکی
دانشجوی دکتری گروه اصلاح نباتات، دانشگاه تربیت مدرس
جواد فرخی
دانشجوی کارشناسی ارشد
مراجع و منابع این مقاله:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این مقاله را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود مقاله لینک شده اند :