بررسی اثر کودشیمیایی و بیولوژیکی بر روی عملکرد دانه، درصد پروتئین و جذب عناصر ماکرو و میکرو دانه در ذرت

به منظور بررسی سطوح مختلف کودشیمیایی و کودزیستی بر روی عملکرد و اجزای عملکرد ذرت دانه ای آزمایشی در سال 1389 در محل مزرعه نهالستان منابع طبیعی مهاباد به صورت فاکتوریل در قالب طرح پایه بلوکهای کامل تصادفی در چهار تکرار اجرا شد. تیمارهای کودشیمیایی شامل: شاهد، کود نیتروزنه و 50% (کود نیتروژنه + کود فسفره) و تیمار کود زیستی شامل شاهد، نیتروکسین، فسفاته بارور 2، فسفاته بارور 2+ نیتروکسین بودند. نتایج نشان داد تلفیق دو ک ود زیستی موجب افزایش مقدار 22% در پروتئین و ازت دانه (در تیمار فسفاته بارور 2+ (N+P) 50%)، 12% فسفر دانه (در تیمار نیتروکسین + بارور 2+ (N+P) 50%)، 11% پتاس دانه (در تیمار فسفاته بارور 2+ (N+P) 50%) و 8% در مقدار آهن دانه (در تیمار نیتروکسین + بارور 2 (N+P) 50%) داشت که حاکی از برتری تلفیق دو عامل در جذب بهتر عناصر نسبت به کاربرد جداگانه آنها داشت.

کلیدواژه ها:

کودشیمیایی ، کود زیستی ، ذرت ، جذب عناصر ما کرو و میکرو