بررسی واکنش جوانه زنی بذر شوید و گشنیز به تنش خشکی ناشی از پلی‌اتیلن گلایکول

جوانه زنی از مهم‌ترین مراحل رشد در گیاهان است که اغلب تحت تاثیر تنش خشکی قرار می گیرد. به منظور بررسی تاثیر سطوح مختلف تنش خشکی بر جوانه زنی بذر دو گیاه شوید و گشنیز آزمایشی به صورت فاکتوریل در قالب طرح کاملا تصادفی با سه تکرار انجام شد. برای اعمال تنش از پلی اتیلن گلایکول 6000 با پتانسیل های صفر(شاهد) ، 1- ، 2- ، 3- و4- بار استفاده شد. بذر ها در داخل پتری دیش و تحت شرایط کنترل شده جوانه زدند. تجزیه واریانس داده ها نشان داد که تنش خشکی تاثیر معنی داری (p≤0/01) بر خصوصیات جوانه زنی شامل درصد جوانه زنی، سرعت جوانه زنی، طول ساقه چه و طول ریشه چه در دو گونه داشت. مقایسه میانگین تیمارها نشان داد که با افزایش تنش خشکی کلیه صفات فوق کاهش یافتند در حالیکه نسبت طول ریشه چه به ساقه چه افزایش یافت. درصد کاهش طول ساقه چه به ریشه چه در شرایط تنش خشکی بیشتر بود که نشان دهنده حساسیت بیشتر این صفت می باشد. در این آزمایش نسبت طول ریشه چه با ساقه چه تحت تاثیر تنش خشکی قرار نگرفت (p≤0/05).

کلیدواژه ها:

جوانه زنی ، پلی اتیلن گلایکول ، شوید گشنیز