اثر عصاره مخمر بر تولید سولفورافان در گیاهچه Cardaria draba

سولفارافان (4 متیل سولفینیل بوتیل ایزوسیانات) یک ایزوتیوسیانات طبیعی حاوی گروه سولفور است که از ترکیباتی بنام گلوکوزینولاتها مشتق شدهاند. این ترکیبات اختصاصی گیاهان خانواده شببو می‌باشند. سولفارافان توسط آنزیم میروزیناز از پیش ساز اولیه خود یعنی گلوکوفارانین بوجود می‌آید. این ترکیب خاصیت آنتی‌اکسیدانی دارد و در کاهش ابتلا به سرطان با القای فعالیت فاز 2 آنزیمی و مهار فعالیت فاز 1 آنزیمی نقش مهمی ایفا میکند. در این تحقیق اثر غلظتهای مختلف عصاره مخمر (0/5، 0/1، و 0 درصد) به عنوان الیسیتور زنده در زمانهای مختلف (8 و 4 ساعت) بر بیوسنتز سولفورافان در گیاهچههای 7 روزه گیاه ازمک (Cardaria draba) با استفاده از دستگاه کروماتوگرافی مایع با کارایی بالا (HPLC) مورد بررسی قرارگرفت. نتایج این تحقیق نشان داد که بیشترین مقدار سولفورافان در غلظت 0/1 درصد این الیسیتور بعد از 8 ساعت تیمار حاصل می‌شود. با توجه به مطالعات گذشته که بیانگر نقش سولفارافان در کاهش اثرات تنشها می‌باشد و ایجاد تنش اکسیداتیو در حضور این الیسیتور به اثبات رسیده است، افزایش تولید سولفورافان میتواند به دلیل مقابله با تنش حاصله باشد.

کلیدواژه ها:

ازمک ، گلوکوزینولات ، سولفورافان ، عصاره مخمر