اثر تنش خشکی و محلول پاشی عناصر کم‌مصرف بر عملکرد و اجزای عملکرد ارزن مرواریدی

این آزمایش در سال زراعی 87-1386 در مزرعه تحقیقاتی پژوهشکده کشاورزی دانشگاه زابل به صورت کرت‌های خرد شده در قالب طرح پایه بلوک‌های کامل تصادفی با سه تکرار انجام گرفت. فاکتور اصلی شامل سه سطح تنش خشکی =S1 بدون قطع آبیاری، =S2 قطع آبیاری در مرحله رشد رویشی (ساقه دهی) و =S3 قطع ّآبیاری در مرحله رشد زایشی (خوشه دهی) و فاکتور فرعی نیز شامل محلول‌پاشی در چهار سطح: =F1 بدون محلول‌پاشی، =F2 محلول‌پاشی با سولفات منگنز، =F3 محلول‌پاشی با سولفات روی و =F4 محول‌پاشی با سولفات منگنز + سولفات روی بود. نتایج نشان داد که بالاترین میزان عملکرد علوفه تازه، علوفه خشک و دانه ارزن، شاخص برداشت و وزن هزار دانه از تیمار عدم تنش حاصل شد. در بین تیمارهای محلول‌پاشی نیز بالاترین عملکرد علوفه تازه، خشک و دانه ارزن از محلول‌پاشی سولفات منگنز + سولفات روی بدست آمد. ولی وزن هزار دانه و شاخص برداشت گیاه ارزن تحت‌تأثیر محلول پاشی قرار نگرفت.

کلیدواژه ها:

ارزن مرواریدی ، ‌ تنش خشکی ، ریزمغذی‌ها ، منگنز ، روی