تعیین مناسب‌ترین روش تجربی برآورد رواناب سالانه در حوزه‌های آبخیز فاقد آمار در مناطق خشک (مطالعه موردی حوزه آبخیز سانیج استان یزد)

خشکسالی یکی از مزمن‌ترین و زیانبارترین بلایای طبیعی است. به منظور ارزیابی دقیق از رخداد، گسترش و شدت یک خشکسالی بایستی تصور صحیحی از توزیع مکانی و زمانی پارامترهای هواشناسی، هیدرولوژیکی و متغیرهای سطحی داشته باشیم. در مناطق تحت تاثیر خشکسالی برای بهره‌برداری صحیح از آبهای سطحی یک حوزه بایستی بتوان ارتفاع و حجم رواناب سالانه را با دقت مناسبی برآورد نمود. روشهای تجربی متعددی برای محاسبه‌ی حجم رواناب سالانه‌ی آبخیز ارائه شده است. هدف از انجام این تحقیق به کار بستن مدل‌های تجربی متعدد و انتخاب روش مناسب جهت برآورد رواناب سالانه‌ی حوزه‌ی آبخیز منتخب واقع در اقلیم خشک (حوزه‌ی آبخیز سانیج واقع در استان یزد) بود. نتایج حاصل از آزمون روش‌های مختلف برآورد رواناب در مناطق خشک که تحت تاثیر خشکسالی می‌باشد نشان داد روش خوزلا مناسب‌ترین روش برآورد رواناب می‌باشد.

کلیدواژه ها:

رواناب ، کوتاین ، خوزلا ، جاستین ، انگلی ، دی‌سوزا ، لیسی ، UP2 ، انجمن تحقیقات کشاورزی هندوستان ، تورک ، دپارتمان آبیاری هندوستان