ریخت شناسی و سنگ شناسی گدازه های بالشی افیولیت ملانژ بافت، جنوب غرب کرمان

سکانس افیولیت-ملانژ بافت با سن جایگزینی کرتاسه پسین – ترشیری پیشین ، بخشی از افیولیت-ملانژهای ایران مرکزی است که با بیش از 150 کیلومتر مربع مساحت در 110 کیلومتری جنوب غرب کرمان واقع شده است .این سکانس شامل الترامافیک های سرپانتینی شده ،گابرو ، کمپلکس دایک های صفحه ای دلریتی ، دایک های دلریتی تاخیری، گدازه های بالشی ، روانه های بازالتی و آهکهای رادیولاریتی می باشد . گدازه های بالشی که بسیاری از آنها شکل خود را حفظ کرده حجم قابل توجهی از افیولیت-ملانژهای بافت را تشکیل می دهند و به اشکال مختلف کروی و تیوپی دیده می شوند .سطح برخی از بالش ها دارای شکستگی های گوه ای شکل بوده و همچنین در حاشیه بعضی از آنها فنوکریستهای پلاژیوکلاز حالت جریانی از خود نشان میدهند که مابین آنها فنوکریستهای اولیوین و پیروکسن نیز مشاهده میشوند. قطر بالش ها از0/5 تا 1/5 متر متغیر است و آثار دگرسانی از حاشیه به مرکز در برخی بالشها بوضوح دیده می شود. فواصل بین بالش ها توسط کلسیت و کلریت ، به همراه زئولیت و نهشته های هیالوکلاستی پرشده اند .در بسیاری از بالشها ، حاشیه های پالاگونیتی شده به خوبی حفظ شده است. بالشها در مواردی دارای حفرات فراوان بوده که تمرکز آنها بطرف حاشیه کاملا مشهود است. شکل حفرات بیضوی و کروی بوده و توسط کانیهای ثانویه مثل کلسیت ، کلریت ،کوارتز و اپیدوت پر شده اند . بررسی های پتروگرافی وجود کانی های آلبیت ، اوژیت ، الیوین های ایدینگزیتی شده ، کلریت ، کلسیت ، اپیدوت ،زئولیت ، پرهنیت و اکسید های آهن را نشان می دهند .

کلیدواژه ها:

ریخت شناسی ، سنگ شناسی ، گدازه های بالشی ، افیولیت-ملانژ ، بافت