بررسی خرابی پیشرونده در سازه های فضاکار چلیکی با بافتارهای مختلف

احتمال گسیختگی و فروریزی در مورد پروژههایی که طی آنها مصالح جدید و فناوری نوین به کار گرفته می شوند،فزونی می گیرد؛ اگرچه ابداعات نوین در این زمینه ها لازمه توسعه و پیشرفت جوامع بشری در زمانهای مختلف بودهاست و ما شاهد ابداعات غرورآمیز و نقاط عطف افتخارآمیزی در تاریخ تکوین مهندسی سازه بوده ایم ولی ناکامیهای عبرت آموزی را نیز تجربه کرده ایم. بنابراین لازم است از یکسو سیستمهای سازهای متضمن قابلیت اطمینان قابلملاحظه در مقابل انواع گسیختگی و از جمله خرابی پیشرونده را شناسایی و مورد بهره گیری قرار داد. لازم است با بهره گیری از تدابیر متناسب تلاش کرد تا از بروز صدمه های بالقوه به گونه هایی جلوگیری به عمل آورد یا میزان گستردگی آنها را محدود نمود.پس انتخاب شکل سازه و رعایت اصول طراحی مفهومی به منظور جلوگیری از خرابی پیشرونده، بهاین معنی که درصورت حذف یا نقصان عملکردی اتفاقی یک عضو، پیونده یا بخش محدودی از سازه و همچنین در صورت اعمال خسارات موضعی، سازه فضاکار به صورت زنجیره وار دستخوش خرابی پیشرونده نگردد. پس در تحقیقمجبور به شناسایی رفتار اعضای سازه و به ویژه اعضای فشاری می باشیم چرا که در سازه های فضاکار اعضای فشاری ازاعضای بحرانی سازه به حساب می آیند و با خرابی این نوع از اعضا باعث می شوند که وقوع خرابی پیشرونده در انواع مدلهای شبکه های فضاکار صورت گیرد و با شناسایی اعضای بحرانی و تقویت آنها گامی موثر در افزایش ظرفیت باربری و شکل پذیری در سازه را فراهم نمود

کلیدواژه ها:

سازه های فضاکار ، چلیک ، خرابی پیشرونده ، ناکاملی ، شبکه های دولایه