بام های سبز

بامهای سبز پیوند ایده آل معمارانه ای از زیبایی ها، اقتصاد و اکولوژی هستند. بامهای سبز که بامهای با پوشش گیاهی نیز نامیده می شوند لایه های نازکی از گیاهان زنده هستند که بر بالای بامهای متداول و مرسوم قرار می گیرند و در صورت طراحی صحیح، اکوسیستمهای پایدار زنده ای می شوند که بسیاری از فعل و انفعالات یافت شده در طبیعت در آنها انجام می گیرد. بررسی ها نشان می دهد که باغهای روی بام تاثیرات منفی ناشی از فشارهای محیطی از قبیل افزایش هزینه های انرژی، گرم شدن کرهزمین، کمبود فضای سبز و آلودگی آب و هوا را محدود می کنند. همچنین علاوه بر کاهش انعکاس و تراگسیل صدا، عمر مفید بام را بیشاز دو برابر افزایش می دهند. در طراحی چنین بامهایی بایستی به اقلیم بخصوص دما و الگوهای بارش، سازه و جنبه های بصری و زیبایی شناسانه معماری و هماهنگی با دیگر سیستمهای سبز نظیر پانل های خورشیدی توجه شود.

کلیدواژه ها:

معماری سبز ، انرژی ، بام سبز ، معماری پابدار ، فضای سبز