پست مدرن، تفکری در تسامح با مدرن

این از عجایب جهان مدرن است که معتقد است انسان از ادامه دادن به راهی که طی کرده و آشکارا به اشتباه ختم شده دیگرنمیتواند منصرف شود و از آن باز گردد، بلکه باید پیوسته خودش را تشویق به ادامه دادن در آن کند. این مورد نه تنها دربارهی هنر معماری مدرن که در مورد سوسیالیسم، آزادی و هزار و یک چیز رنگ باختهی مدرن دیگر صدق میکند. مدرنیسم در معماری نیز آن مبانی را دور انداخت که هدایتگر کسانی بود که شهرهای بزرگ اروپا را ساخته اند. مدرنیسم تمامی کوششهایی را کنار گذاشت که برای انطباق با زبان گذشته انجام گرفته بود، چه گذشتهی یونانی، چه رومی و چه گوتیک. مدرنیسمسبکهای کلاسیک، ستونها، گچبریها و حاشیههای تزئینی را بی اعتبار کرد. تفکر پست مدرن در رویکردی دوگانه هم سعی بر حفظ ارزش های مدرنیسم و هم سعی در اصلاح کمی و کاستی آن داشت. در این نوشتار که به روش توصیفی تحلیلی جمع آوری شده است سعی در نشان دادن این بعد از تفکر پست مدرن شده است.

کلیدواژه ها:

تسامح ، تفکر پست مدرن ، روح زمان ، منطق علمی ، معنای هستی ، زمینه گرایی