تبیین رویکرد شهر فشرده در مشهد و قیاس آن با سنگاپور با تاکید برسیستم حمل و نقل عمومی

با نظر به سیر تاریخی تحول شهرها ،می توان به این نکته اشاره کرد که با گذشت زمان جمعیت شهرنشین از یک سو افزایش یافته و از سویی دیگر محدوده شهرها توسعه یافته و با دست اندازی به زمین های اطراف مشکلات زیست محیطی و ترافیکی زیادی را به وجود آورده است. باادامه چنین روندی چیزی جز معضلات و مشکلات نصیب آیندگان نخواهد شد . به همین سبب مباحثی از قبیل توسعه پایدار شهری ارائه شد.با نظر به این که رشد جمعیت غیر قابل انکار است یافتن شکل ، فرم و الگوی توسعه شهری پایدار حائز اهمیت است.با ناکارآمد شدن رشد افقی شهرها به دلایل مشکلات و معضلات حاصله، الگوی شهر فشرده بعنوان الگوی رقیب معرفی گردیده است.این پژوهش با استفاده از روشتوصیفی– تحلیلی بوده و گردآوری اطلاعات از طریق مطالعات کتابخانه ای و اسنادی صورت گرفته است. در همین راستا ،این پژوهش پس ازمعرفی مفهوم شهر فشرده، ویژگی ها و امتیازات آن،کلانشهر مشهدرا بر مبنای اصول شهر فشرده ارزیابی کرده و امکان تبدیل شدن آن به یک شهر فشرده بررسی شده است .در جایگاه مقایسه،مدیریت سیستم حمل و نقل شهری مشهد (به عنوان یک مولفه با اهمیت در باب شهر فشرده) با سیستم حمل و نقل شهری کشور سنگاپور( به عنوان یک شهر فشرده موفق ) مورد مقایسه قرار گرفته و پیشنهادات موردی برای دستیابی به شهر فشرده در زمینه حمل و نقل ارائه می شود

کلیدواژه ها:

شهر فشرده ، تراکم ساخنمانی و جمعیتی ، اختلاط کاربری ، سیستم حمل و نقل عمومی