تحلیل روند معماری خطی و غیرخطی و تاثیرات و کاربرد آن درمعماری و شهرسازی معاصر

معماری طی دوران های مختلف تحت تاثیر پارادایم ها و اندیشه هایی بوده است. ابتداییترین رویکرد در معماری، رویکرد خطی است که متاثر از اندیشه خطی میباشد که توسط ارسطو مطرح و بر سندان دکارت شکل گرفت. این رویکرد، شاملدو نوع رویکرد خطی سنتی و پارامتریک میباشد. با ظهور تکنولوژیهای ارتباطی اخیر، ازجمله کامپیوتر، اینترنت و توجه بیشتر به اهمیت طبیعت و .. ما شاهد سر برآوردن رویکرد جدیدی در معماری هستیم که رویکرد غیرخطی نام دارد. اینرویکرد انواع مختلفی دارد از جمله، معماری بیونیک، فولدینگ، پرش کیهانی، معماری مجازی و... که به لحاظ نوع فرآیندطراحی، سازه و هندسه و از نظر فرمی و ... متفاوت از رویکرد خطی میباشد. معماری غیرخطی نمیتواند به عنوان سبک بعدی یا زبان (معماری) آینده شناخته شود بلکه تنها میتوان آن را نوعی تغییر درک و بینش نسبت به فضای پیرامونیدانست، ولی آیا این بدان معناست که معماری غیرخطی در عصر حاضر بدون سبک و قانون است؟ آیا این روش میتواند پاسخگوی نیازهای انسان در عصر حاضر و آینده باشد؟. در این مقاله برای پاسخ به این پرسش ها، از روش قیاسی بینرویکرد غیرخطی با روش پیشین یعنی رویکرد خطی استفاده گردیده است. هرکدام از رویکردهای خطی و غیرخطیدارای تمایزاتیست با توجه به ویژگیهای رویکرد خطی اعم از، داشتن تناسبات بین اجزاء، هماهنگی و استفاده از احجام افلاطونی و ... این ویژگی ها بصورت کاملا معکوس در رویکرد غیر خطی دیده میشود اعم از احجام نااقلیدسی و عدمتناسبات و .... بیان این ویژگی ها تا حدودی در صدد رسیدن به یک الگوی معماری برای عصر حاضر، گام بر می دارد، که در این مقاله سعی شده است از طریق مطالعاتی میدانی، این تمایزات مدون گردند، تا بتوان به یک الگوی معماری، برای معماری عصر حاضر دست یافت

کلیدواژه ها:

رویکرد خطی و انواع آن ، رویکرد غیر خطی و انواع آن ، معماری غیرخطی ، معماری خطی