حفاظت معماری به مثابه رسانه

این مقاله به پدیده متوالی انتقال پیام در معماریهای تاریخی و فرآیند حفاظت آن میپردازد و در این رابطه این فرضیه را مطرح میکند که با توجه به این نوع انتقال پیام، آیا میتوان این فرآیند را رسانهای عمومی دانست.در ابتدای بحث و به منظور اثبات این فرضیه، این نکته مطرح است که بشر دائماً در ارتباط با محیط پیرامونش به واسطه حواس خود، اطلاعات و پیامها را از محیط کسب، و پس از پردازش آن، محیط را ادراک میکند. این مهم رسانهها را به-عنوان یکی از ابزارهای مهم انتقال پیام به انسان در جایگاه ویژهای در امر آموزش و حرکت جوامع به سوی توسعه پایدار قرار داده است. پس از آن نکته دوم آنست که معماریهای گذشته بهواسطه پیامرسان بودنشان، رسانهای مطلوب جهت شناخت ریشهها، هویت و اصالتهای یک جامعه هستند و نتیجتاً حفاظت از این آثار نیز میتواند تأکیدی بر نقش پررنگ یک رسانه در انتقال پیام مهم بقای فرهنگی در دست یافتن به آیندهای مطلوب برای جامعه بشری باشد

کلیدواژه ها:

پیام ، رسانه ، معماریهای تاریخی ، میراث فرهنگی ، حفاظت معماری