شناخت عناصر هویت بخش در شهرهای اسلامی(نمونه موردی:مسجد شیخ لطف الله اصفهان)

معماری اسلامی برگرفته از زبان قرآن است و عمق و غنای تمدن اسلام را با بهرهگیری از روح معنویت نشان میدهد.این امر به گونهای است که اعتقاد به توحید و ایمان به تعالیم اسلام به عنوان اندیشه زیباییشناسیدین اسلام در معماری اسلامی تجلی مییابد.هنر معماری اسلامی به واسطه وجود معماران زبردست که فعالیتهای ابداعی انجام می دادند با رعایت یکسری اصول خاص بسط و گسترش یافت که این هنر بر درایت ونوع نگاه دینی شخص صحه می گذاشت.این مسئله منجر به تنوع در معماری اسلامی گشته و با توجه به اینکه این معماری از زبان قرآن نشأت می گرفت،عمق و غنای تمدن اسلام را با بهره گیری از روح معنویتنشان می داد. سیمای شهرهای دنیای اسلام خود آئینه ای است بر مظاهر تمدن اسلامی.اسلام در عین جهان شمولی در شهر زاده شده و در شهر گسترش یافت.در سیر تاریخی اسلام گرایی،شهرهای بزرگی شکل گرفتند که در کنار آنها شمار شهرهای کوچک و متوسط نیز افزایش یافت که در عین همسانی با سایر شهرها،ویژگی های منحصر به فردی را به نمایش گذاردند.شهر اصفهان با سرگذشت پر نشیب آن به خصوص در زمان شاه اسماعیل اول،از این اصل مستثنی نمی باشد. مسجد شیخ لطف الله به عنوان یکی از عناصر هویت بخش در شهر می باشد. این تحقیق بر آن است تا با روش تحلیلی به بررسی و شناخت عناصر هویت بخش در شهرهای اسلامی با تاکید بر میدان نقش جهان اصفهان بپردازد.با انجام روند پژوهش یافته های تحقیق نشان می دهد کهشهرسازی اسلامی مشتمل بر مبانی نظری و تئوری های مربوط به اصول و ارزش هایی است که باید در طراحی،برنامه ریزی و ایجاد محیط زندگی مسلمانان رعایت شوند. شهر اصفهان در سرزمین ایران هویت یک شهر اسلامی را از نظر عناصر کالبدی داراست و کارکردهای لازم را ارائه می دهد.

کلیدواژه ها:

شهر اسلامی ، معماری ، هویت کالبدی ، میدان ، اصفهان ، مسجد شیخ لطف الله