اولویت بندی نواحی شهری براساس شاخص های حکمروایی خوب شهری با استفاده از مدل تاپسیس (مطالعه موردی شهر جیرفت)

جهان امروز با چالشهای مواجه است که ناشی از دگرگونیهای حاصل از پیشرفت علم و صنعت و طرح نیازهای جدید سازمانی و اجتماعی است .در جهان متحول امروز ،دولتهابه تنهای قادر به پاسخگویی به نیازهای جدید نخواهند بود.این مهم نیازمند الگوهای جدیدی است که بتواند از همه ظرفیتهای جامعه در بخشهای دولتی ،خصوصی و مدنی استفاده نمود،تا تولید و ارائه خدمات عمومی را حداکثر ساخت.در سیستم مدیریت شهری نوین برای رفع این مشکلات و چالشهای در زندگی شهری،الگوهای متعددی ارائه شده است.یکی از این الگوها که مدل غالب مدیریت شهری محسوب می شود،الگوی حکمروایی شهری است.محیط شهری پیچیده پویا و متنوع،مستلزم ظرفیت بالای مدیریت است که حکمروایی خوب شهری قابلیت فراهم کردن آن را دارد.بنابراین در پژوهش حاضر به منظور سنجش شهر جیرفت از لحاظ حکمروایی خوب شهری با روش تحقیق توصیفی تحلیلی،ابتدا آمار پنج شاخص رضایت از خدمات شهرداری ،مشارکت مردم در طرحهای شهری ،اطلاعرسانی – طرحهای شهری،دخالت نداشتن افرادغیرمسئول،هماهنگی بین نهادهایشهری،منطبق بر پنج معیار پاسخگویی،مشارکت،شفافیت،قانون مندی،اجماع گرایی حکمروایی خوب شهری از نواحی شهر جیرفت است،به طور نمونه گیری تصادفی گردآوری شده است.سپس با بهره گیری از به ارزیابی هریک از نواحی از نظر حکمروایی خوب شهری براساس پنج شاخص مطروحه پرداخته شد.نتایج حاصله از مدل TOPSIS تکنیک تاپسیس حاکی از آن است که بین نواحی شهری جیرفت از لحاظ حکمروایی خوب شهری تفاوت زیادی وجود دارد به گونه ای که ناحیه یک جیرفت( ناحیه سبزواران) با پائین ترین رتبه با امتیاز 0/029 با ناحیه چهار (ناحیه شمال غربی)با بالاترین رتبه با امتیاز 1 تفاوت زیادی وجود دارد.

کلیدواژه ها:

حکمروایی خوب شهری ، تاپسیس ، جیرفت