مطالعه تأثیر مقررات کنوانسیون های سازمان جهانی دریانوردی در مورد بهره وری انرژی کشتی هابر روی صنایع کشتی سازی و کشتیرانی

همانگونه که امروزه شاهد هستیم، حجم مقررات و الزامات بین المللی حاکم بر صنایع هر روز بیشتر و بیشتر می شود. بنابراین فعالیت در صنایعی که باید در فضای این مقررات حرکت کنند، بدون شناخت این مقررات و الزامات، برآورده کردن خواسته ها و و اجرای این مقررات عملاً غیر ممکنو حداقل غیر اقتصادی خواهد بود. در این شرایط، این امکان وجود دارد که از این ضعف برای ایجاد مانع و محدودیت بیشتر برای صنایع ما استفادهشود. در حال حاضر، صنایع کشتیرانی و کشتی سازی کشور در چنین شرایطی فعالیت می کنند. ویژگی بین المللی این صنایع باعث به تصویب رسیدن مقرراتی شده که به صورت جهانی برای تمام کشتی ها بدون توجه به کشوری که کشتی در آن ثبت شده است اعمال شوند. در این رابطه، سازمانی که با هدف فراهم آوردن تشکیلاتی برای همکاری دولت ها برای وضع قوانینی که ضمن بهبود ایمنی دریانوردی، از آلودگی ناشی از کشتیها نیز بکاهد، سازمان جهانی دریانوردیIMO است. یکی از روش های اصلی که توسط این سازمان برای رسیدن به اهداف فوق استفاده میشود، برگزاری کنوانسیون های بین المللی بوده است. تا این تاریخ سازمان جهانی دریانوردی ده ها کنوانسیون و توافق نامه برگزار کرده است. علی رغم اهمیت این کنوانسیون ها، بسیاری از اعضا جامعه دریایی آگاهی اندکی در مورد این کنوانسیون ها داشته بدون اینکه بدانند مصوبات اینکنوانسیون ها دقیقاً چیست؟ کی اجرایی می شوند؟ و چگونه این مصوبات در انتها بر روی فعالیت های آنها تأثیر خواهند گذاشت؟. از آنجا که اینکنوانسیون ها تأثیرات عمیقی بر روی طراحی و هیدرودینامیک کشتی دارند، طراحان و سازندگان کشتی و مالکان باید به نحوی عمل کنند که محصول نهایی شرایظ و معیارهای کنوانسیون های بهره وری انرژی را برآورده کنند. هدف از انجام این مطالعه یافتن پاسخ سؤالات فوق در در زمینه مقرراتIMOدر مورد انتشار گازهای گلخانه ای است. یکی از کمیسیون های سازمان جهانی دریانوردی، کمیسیون حفاظت از محیط زیست دریاییMEPC می باشد. این کمیسیون، یکی از مهمترین برنامه های کاری خود را نظارت بر انتشار گازهای گلخانه ایGHG منتشر شده توسط کشتی هایی که تجارت بین المللی را بعهده دارند قرار داده است

کلیدواژه ها:

صنایع کشتیرانی و کشتی سازی ، مفررات سازمان جهانی دریانوردی ، بهره وری انرژی