ارزیابی و اجرایی نمودن الزامات معاهده بین المللی بازگردانی سالوج درآبهای تحت حاکمیت ج.ا.ایران مطالعه موردی: بندربوشهر

جمهوری اسلامی ایران دارای بیش از ۵۳۰۰ کیلومتر مرز دریایی می باشد و بیش از ۹۲ درصد صادرات و واردات کشاور از طریق حمل و نقل دریایی صورت می گیرد. بنابراین حمل و نقل دریایی شریان حیاتی اقتصاد کشور به حساب می آید. همه ساله شاهد سوانح دریایی زیادی در کشور می باشیم که از بین رفتن اموال، کشتی ها، شناورها و صدمات فیزیکی و جانی اشخاصی از اثرات این سوانح می باشند. هدف از انجام این تحقیق بررسی شناسایی عوامل موثر بر بازگردانی و ارزیابی این عوامل در آب های کشورمان بوده است که در دو مرحله این تحقیق انجام شد. در مرحله اول از طریق مصاحبه، مقالات، کتب و دستورالعمل های بین المللی، عوامل شناسایی گردیده و سپس در قالب پرسشنامه ای ۹ سوالی در میان ۲۰ نفر نمونه تحقیق پخش گردیده تا وضعیت این عوامل در کشورمان بررسی شود. با توجه به نتایج آزمون کشیدگی مشخص گردید که داده ها نرمال می باشد؛ بنابراین از آمار پارامتریک و آزمون دو جملهای استفاده شد. در این تحقیق ۹ فاکتور وجود افراد حرفه ای و آشنا به قوانین دریا در تیم بازگردانی، تجهیزات ارتباطی و الکترونیکی، بهره گیری از یک تیم حرفهای در مهندسی بازگردانی، وجود شناورهای خاصی برای دسترسی فوری به محل و یدک کش برای عملیات towing، داشتن تجهیزات کاری مناسب همچون ژنراتور، کمپرسور، تجهیزات مورد نیاز برای آلودگی زدایی، افراد دوره گذرانده و آموزش دیده، چارت سازمانی مناسب و دستورالعمل کاری به عنوان عوامل موثر بر عملیات بازگردانی شناسایی شدند. بررسی این فاکتورها در کشور ما نشان داد که در تمامی این ۹ فاکتور شرکت های بازگردانی کشور دارای ضعف و مشکل می باشند

کلیدواژه ها:

حمل ونقل دریایی ، کنوانسیون بازگردانی 1989 ، عملیات بازگردانی