بررسی تاثیر پارامترهای ارتباط و همکاری بر مدل فضای قندی

فضای قندی جامعه ای مصنوعی است شامل یک فضای سلولی از منابع (قند) و یک جمعیتی از عاملها است که برای بقائشان به آن منابع نیازمندند و برای دستیابی به آنها جستجو و حرکت می نمایند. هرگاه عامل ها به قله های قندی برسند مدل همگرا می شود. در این مقاله از روش شبیه سازی و محاسبات استفاده شده است. هدف این مقاله بررسی تاثیر پارامترهای ارتباط و همکاری بر مدل فضای قندی است. از این رو دو پارامتر ارتباط و همکاری به مدل فضای قندی اضافه شده است و متغیرهایی همچون میانگین تعداد عامل های رسیده به قله های قندی ، میانگین تعداد عامل های زنده و میانگین قند جمع آوری شده توسط عامل ها و زمان همگرایی مدل مورد بررسی قرار گرفته است. پس از اضافه کردن پارامترهای ارتباط و همکاری به مدل فضای قندی ، نمودارهای نتایج نشان دادند که اگر چه زمان همگرایی افزایش می یابد اما متغیرهایی همچون میانگین تعداد عامل های رسیده به قله های قندی ، میانگین تعداد عامل های زنده و میانگین قند جمع آوری شده توسط عامل ها افزایش یافته اند. بنابراین ارتباط و همکاری منجر به بهینه تر شدن مدل فضای قندی گردید

کلیدواژه ها:

حیات مصنوعی ، جامعه مصنوعی ، فضای قندی ، ارتباط ، همکاری