بررسی عملکرد تحلیلهای دینامیکی طیفی ، دینامیکی طیفی اصلاح شده و استاتیکی در طراحی بهینه سازه بتنی

هدف از انجام این پروژه بررسی نتایج حاصل از تحلیل استاتیکی ، دینامیکی طیفی و دینامیکی طیفی اصلاح شده با ضریب همپایه ساز در سازه بتنی میباشد. بدین منظور به بررسی و تحلیل یک سازه بتنی با نقشهمشخص که در ادامه معرفی خواهد شد پرداخته شده . یکی از مسائل مهم مورد بررسی در این پروژه تخمین قابل اطمینان از مقدار بیشینه تغییر شکل های سازه بتنی در طراحی لرزه ای سازه در هنگام وقوع زلزله میباشد .در این مقاله مقایسه ای بین نتایج حاصل از تحلیل دینامیکی طیفی، دینامیکی طیفی اصلاح شده واستاتیکی در سازه های 3و5واستفاده گردیده است . ساختمان مورد نظر در ابتدای امر در یک پروسهETABS بررسی از نرم افزار طراحی آنالیز و طراحی استاتیکی و دینامیکی طیفی قرار گرفته و طبق ضوابط آئین نامه 2822 و مبحث دهم مقررات ملی ساختمان یک مقدار متوسط قابل قبول برای مقاطع تیر و ستون آن در نظر گرفته شده است. بر اساس ضریب رفتار استخراج شده برای سازه و نتایج حاصل از تحلیل استاتیکی، مقایسه ای با تحلیل دینامیکی طیفیو دینامیکی طیفی اصلاح شده صورت گرفته است. مشاهده می شود که با دقیق شدن نوع تحلیل از حالت استاتیکی به حالت دینامیکی هر چه ارتفاع ساختمان کمتر شود، درصد اختلاف بین تحلیل استاتیکی و طیفینیز کمتر میشود، یعنی اینکه در ساختمانهای کوتاه توزیع برش طبقات در آنالیز طیفی به نوعی توزیع خطی به ما نشان می دهد . از بررسی نتایج آنالیز قبل از همپایه سازی مشخص است که روش تحلیل استاتیکی معادل همواره نسبت به روش دینامیکی طیفی مقادیر محافظه کارانه و تا حدودی غیر اقتصادی را ارائه میدهد

کلیدواژه ها:

ضریب افزایش تغییر مکان ، ضریب رفتار ، تحلیل دینامیکی طیفی ، تحلیل دینامیکی طیفی اصلاح شده ، تحلیل استاتیکی