ارزیابی کارایی و مقیاس پذیری سیستم های پشتیبان گیری مبتنی بر IP و الگوریتم زمانبندی کار مبتنی بر اکتشاف

امروزه یکی از مهمترین عامل ها در طراحی شبکه های کامپیوتری سازمانی متد ذخیره سازی اطلاعات است. افزایش حجم، بازیابی و امنیت اطلاعات ذخیره شده از بزرگترین چالش ها می باشد. استفاده از سیستم های پشتیبان گیری یک راه حل مناسب جهت رفع این چالش ها می باشد. پشتیبان گیری به این معنی است که یک نسخه از اطلاعات را بر روی محل دیگری ذخیره گردد و در صورت لزوم از آن استفاده شود. می توان ازروش های سنتی و قدیمی جهت انجام پشتیبان گیری استفاده نمود اما روش های نوین و سیستم های پشتیبان گیری جدید کارآمدتر می باشند. ملاک استفاده از سیستم های پشتیبان گیر این است که، سیستم بایستی بتواند با کمترین زمان قطعی ممکن از ماشین ها پشتیبان کامل و با تغییرات جزئی بگیرد و همچنین حجم داده های ذخیره شده را مدیریت نماید تا فضا بیهوده اشغال نگردد.هدف به حداقل رسانیدن زمان کلی برای انجام کامل فرآیند پشتیبان گیری به طور خودکار است. این موضوع می تواند به عنوان موضوع برنامه ریزی منابع محدود که از تعداد مشخص کارها که باید بر روی ماشین ها با ظرفیت های معلوم انجام گردد فرمول شود. با استفاده از نتیجه این فرمول به الگوریتم زمانبندی کار مبتنی بر اکتشاف می توان رسید و به مقایسه آن با راه حل معمول که مبتنی بر IP است پرداخت. این الگوریتم نزدیک بهنتایج مطلوب است که کاهش زمان تهیه پشتیبان را تا 06 درصد بدون ایجاد سربار محاسبات اضافی و تکه تکه شدن پردازش داده های بزرگ در مقایسه با روش های مبتنی بر IP به همراه دارد. همچنین این الگوریتم می تواند در شبیه سازی جهت تجزیه و تحلیل یک سیستم پشتیبان گیر کمک کند.

کلیدواژه ها:

پشتیبان گیری ، الگوریتم ، توان عملیاتی ، کارایی ، مقیاس پذیری ، درایو نواری ، زمانبندی ، کار