توسعه مدلهای خلاقیت مصنوعی

ایجاد و توسعه مدلهای کامپیوتری خلاقیت، از مباحث مهم هوش مصنوعی است. در این تحقیق سعی شده است تا رویکرد جدیدی که در این راستا و ساخت سیستمهای خلاقیت مصنوعی انجام می شود، بررسی شده و جایگاه و کاربردهای آن شناخته شود براین اساس به روش توصیفی تحلیلی به بررسی مبانی تئوری خلاقیت، اصول طراحی سیستمهای خلاق و چگونگی خلق و توسعه مدلی از خلاقیت مصنوعی پرداخته شده است. اساو کار سیستمهای کامپیوتری در شبیهسازی خلاقیت ایجاد جامعهای متشکل از ایجنت ها است که قادر به ارزیابی اثار تولید شده از سوی سایر اجزا میباشند. ایجنتها طی روابط تعریف شده، با سایر اجزای سیستم، در ارتباط هستند و بدین طریق فضایی مصنوعی شکل میگیرد که قادر به تولید و ارزیابی نرار خلا خواهد بود. تلاشها و مدلهای متفاوتی در این رابطه انجام و طراحی شده است. لیکن وجود سیستم خلا به تنهایی کاربردی ندارد و از گنین سیستمهایی در نرمافزارهای مختلنف ، در حیطنه هنای گوناگون اسنتفاده می شود. از جمله مهمترین کاربردهای خلاقیت مصنوعی در خلق نرار هنری در شاخههای مختلف گو نقاشی، موسیقی وادبیات است. چراکه در دنیای واقعی انسانها نیز حیطه هنر بیشترین خلاقیت انسانی را نیاز دارد. در واقع یک سیستم خلا نمیتواند یک خروجی مستقل داشته باشد مگر اینکه بهسیستم یا نرمافزاری تولیدی متصل شود. از ننجایی که خلاقیت و نونوری در تمامی عرصهها واجد اهمیت میباشد، با افزودن این قابلیت به سیستمهای مختلف نرمافزاری قادر خواهیم بود تا نتایجی خلا تر و جدیدتر نسبت به مدلهای قبلی دریافت کنیم. این امکان در بسیاری حیطه- ها از هنر گرفته تا ریاضیات و صنایع و حتی بازیهای کامپیوتری کاربرد خواهد داشت

کلیدواژه ها:

خلاقیت ، هوش مصنوعی ، خلاقیت مصنوعی ، سیستم خلاق ، ایجنت