بهبود دقت مکان یابی در آشکارسازی NLOS با ترکیب دو روش RSS و TOA

یک شبکه حسگر بیسیم عبارتست از تعداد زیادی حسگرهای کوچک با توان پائین در ارسال و دریافت که می تواند ابزاری موثر برای گردآوری داده در محیط های گوناگون باشد. داده جمع آوری شده توسط هر حسگر از طریق شبکه با مرکز پردازش ارتباط دارند که این داده ها برای برای تعیین مشخصات محیط یا شناسایی یک رویداد استفاده می شوند. فرآیند انتقال پیام باید براساس انرژی محدود منابع حسگرها طراحی شود. خوشه بندی حسگرها بصورت گروهی است. برای اینکه حسگرها بتوانند اطلاعات را به نمایندگان خوشه و سپس نمایندگان خوشه اطلاعات جمع آوری شده را به مرکز پردازش انتقال دهند، باید انرژی ذخیره کنند. در این مقاله نشان داده شد که با ترکیب دو روش RSS و TOA دقت مکان یابی شبکه های حسگر بیسیم را بهبود بخشیم، یعنی براساس اندازه گیری توان سیگنال دریافتی توسط کاربر متحرک (MOBILE) و مقایسه آن با توان سیگنال ارسالی توسط BTS و محاسبه این دو که مقدار محاسباتی با استفاده از مدلهای افت توان سیگنال به فاصله تبدیل شود و با استفاده از اختلاف زمان ورود سیگنال، تفاوت زمان انتشار سیگنال بین دو نقطه مرجع و کاربر سیار اندازه گیری می شود که نیازی به همزمان سازی بین فرستنده و گیرنده ندارد.

کلیدواژه ها:

مکان یابی ، TOA ، RSS ، فاصله K-L ، آشکارسازی NLOS ، قدرت سیگنال