بررسی رابطه میان تئوری و طراحی در آموزش معماری ایران (( نمونه های مورد بررسی مراکز علمی در استان قزوین ))

در پژوهش حاضر به ارتباط بین دروس تئوری و طراحی در آموزش مقطع چهار ساله کارشناسی معماری با سیستم های مختلف آموزشی دانشگاهها اعم از (دولتی، آزاد، غیر انتفاعی، علمی کاربردی و پیام نور در قزوین) پرداخته شده است. در این راستا استفاده از دو روش آموزش معماری مختلف اما وابسته را ضروری می سازد و آن هم شناخت دو پایه اصلی آموزش یکی پایه تئوری و نظری و دیگری پایه عملی و مهارتی، را هدف قرار می دهد. با توجه به مطالعات و تحقیقاتی که در این زمینه انجام شد به نظر می رسد تحولات ایجاد شده در روش آموزشی این دو، تاثیرات تئوری بر طراحی را از هم جدا ساخته است و لازمه ی یک طراح خوب پیوند تئوری به طراحی می باشد. هدف اصلی این پژوهش روشن شدن رابطه میان دروس تئوری و طراحی در آموزش معماری ایران خواهد بود. حال با این سوال اصلی رو به روشدیم که، آیا میان دروس تئوری و طراحی در آموزش معماری ارتباطی وجود دارد؟ در این مقاله سعی شده به پیوند و ارتباط میان دروس تئوری و طراحی و تاثیرات شگرف آن بر طراحی دانشجو که بسیار حائز اهمیت است نگاه شود. مولفان بسیاری در دنیا در تلاشند تا برای آفرینش معماری و نحوه نگرش به آن، در سالهای پایانی قرن بیستم،روشهایی را تبیین کنند؛که از جمله آن می توان توجه به تئوری در طراحی ها اشاره کرد.این موضوع همواره در تمامی مدارس معماری دنیا در اولویت بوده است. آموزش طراحی معماری امری چالش برانگیز است که وابسته به متغیرهای متعددی می باشد.از آنجا که عوامل متنوعی در میزان موفقیت یک نظام آموزشی دخالت دارند دراین مقاله به معرفی بخشی از مطالعات انجام شده با ابزار پرسشنامه در ارتباط با چالش طراحی معماری پرداخته شد. که با توجه به تحلیل های صورت گرفته از طریق نرم افزار spss این نتیجه حاصل شد که عدم توجه مناسب به تئوری در طراحی سبب پایین آمدن کیفیت و سواد طراحی در دانش آموختگان مدارس معماری ایران گشته است.

کلیدواژه ها:

تئوری ، طراحی ، آموزش معماری ، ارتباط ، پژوهش