تعامل ابزارهای بازنمایی سنتی و رایانه ای در فرایند طراحی معماری؛ در قالب ارائه یک مدل طراحی

این تحقیق در قالب یک نظام بین رشته ای ، کوششی برای یافتن نقش ابزار های بازنمایی سنتی و رایانه ای در فرایند طراحی معماری و در پی آن ارائه مدل و رویکردی تجویزی برای استفاده متعامل از این ابزارها جهت بهبود روند طراحی معماری می باشد. پس از شناخت و معرفی ادبیات موضوع، با سیری در روش شناسی طراحی، به صورت بندی الگویی کارآمد برای فرایند طراحی پرداخته شده است، و چیستی و مراتب بازنمایی و ترسیم ، انواع ترسیمات و کاربرد آنها در مراحل مختلف فرایند طراحی معماری بررسی می شود. هدف اصلی این پژوهش تبیین تدابیر و روش هایی برای بازنمایی کردن و ترسیمات با استفاده از ابزارهای سنتی و رایانه ای بصورت موازی و متعامل است. با این وجود، این تحقیق تلاش دارد تا با روشن ساختن مزایا و چالش های این ابزارها درباره ی ماهیت ترسیم، زمینه ای برای تعامل میان این دو در مراحل مختلف طراحی معماری فراهم آورد. مبنای کار در این تحقیق، مطالعه ای نظری است، بدین معنا که با تأکید بر پرسش های اصلی تحقیق، پاسخ ها با رویکردی تحلیلی و تجویزی طرح می شوند. روش تحقیق و تحلیل داده ها نیز براساس استدلال منطقی استوار است. نتیجه حاصل از این پژوهش بر این اساس می باشد؛ که در مراحل اولیه طراحی که راه حل اولیه طراحی، معمولأ نیازی به دقت و عملکردهای دقیق ابزارهای رایانه ای ندارد، استفاده از ابزار سنتی بسیار کارآمدتر می باشد و در مراحل نهایی، ابزار رایانه ای بیشتر مورد استفاده قرار می گیرند.

کلیدواژه ها:

فرایند طراحی ، روند طراحی ، ابزارهای سنتی و رایانه ای ، بازنمایی ، ترسیمات