هماوایی رنگ و نور خانه های سنتی با رویکرد زیباشناسی از منظر اسلامی

نورو رنگ از عمده ترین مشخصه معماری اسلامی است. نور نمادی از عقل الهی است و رنگ در انتطقاب با نور حاصل می شودنور جلوه خداوند است که حضورش در معماری اسلامی به ویژه در مسجد که خانه اوست تجلی می یابد. تجلی متافیزیک نور بر فیزیک بنا، آنرا ا صلی ترین محور زیبایی شناسیمعماری اسلامی در عرفان و معنا قرار داده است.این دو مولفه از دیر باز نقش مهمی در بناهای سنتی ایران ایفا کرده اند و کاربرد سایه و نور با یکدیگر ازجمله آثاری است که حس عرفانی به فضا به ویژه فضاهای مذهبی مانند مسجد می دهد.هدف از این نوشتار در معماری ایرانی مطالعه نور و رنگ بر بنا وحجم و ساختار آن می باشد که همواره به عنوان بخش اصلی مراحل مختلف ساختمانی در نظر گرفته میشود.این پژوهش با روش توصیفی تحلیلی با ابزار های کتابخانه ای تهیه شده است.برای انجام این تحقیق ابتدا به بررسی رنگ و نور در بناهای سنتی ایران پرداخته و سپس تاثیر زیبا شناسی از منظر اسلامی بر بناهای سنتی می پردازد. اطلاعات جمع آوری شده نشانده جایگاه نور و رنگ در معماری ایرانی که از ترکیب فرهنگ، مذهب و هنر ایرانی که در طول زمان تغییر کرده، سرچشمه می گیرد. استفاده از عناصر طبیعی در معماری ایرانی بیشتر یک روش استعاری بوده است.

کلیدواژه ها:

معماری اسلامی ایرانی ، رنگ و نور ، زیبا شناسی ، خانه سنتی