مفاهیم حس حرکت در معماری

در نگاه اول معماری با حرت ارتباطی ندارد، ساختمانها ایستا و غیر متحرکند و به همین دلیل آنها را اموال غیر منقول مینامیم. حرکت از زمانی که پیکاسو به ذهنش خطور کرد، چیز تازهای در نقاشیهایش بیافزاید و با الهام از امپرسیونیسم، کوبیسم بوجود آمد. به دنبال آن سبکهای مختلف نقاشی )پوریسم، فتوریسم و ...(بوجود آمدند، این مفاهیم تنها در نقاشی ادامه نداشت. امبرتو بوجونی حرکت را در پیکرهی خور به نمایش گذاشت و به دنبال آن معماری در آثار خود حرکت را نشانداد. معماری از بیننده انتظار حرکت دارد. حرکت در معماری یعنی راه رفتن در میان دیوارها، ستونها، سقفها و سایر عناصر بصری و ایجاد خیال در ذهن. هدف ازحرکت ایجاد خیال در ذهن بیننده است. صورت ظاهری اصل حرکت، در عواملی چون پیوستگی، تداوم، نواخت یا ریتم در زمان، تکرار، هندسه، سلسله مراتب و ...تجلی مینماید. حرکت در دو قالب حرکت فیزیکی و حرکت معنایی بحث شده است. حرکت فیزیکی با معیارهایی چون جابجایی در فضا و ایجاد حرکت در چشم و حرکت معنایی با تأثیرگذاری بر احساس مخاطب قابل تحلیل است. در معماری بدون پویایی، سیالیت و مکث )سکون( حرکت معنایی نخواهد داشت از این رو این مقاله بر آن است تا جنبه های مختلف حس حرکت و سیالیت را در عناصر مختلف بررسی نماید و ناگفته نماند این حس از طریق عناصر بصری و نحوهی قرارگیری آن در معماری توسط معمار طراحی میشود. به بیننده القاء خواهد شد.

کلیدواژه ها:

سکون ، ضربآهنگ ، تکرار ، پویایی ، مسیر