بررسی پارامترهای بهینه تولید ژئوتکستایل مورداستفاده در جلوگیری ازفرسایش نوار ساحلی دریا

به دلیل برتریهای اقتصادی، تکنیکی و زیست محیطی، کاربرد ژئوتکستایل و ژئوسنتتیک برای فیلتراسیون و زهکشی دردنیا افزایش یافته است و تاریخچه ای چهل ساله دارد. کاربرد کیسه های ژئوتکستایل محتوی شن به عنوان سیستم محافظت کننده از فرسایش نوار ساحلی دریا، از سال 1970 تا کنون رشد متوسطی داشته و به عنوان ماده جایگزین سنگ طبیعی، سرباره و بتن جایگاه خود را مستحکم نموده است. برای این کاربرد، منسوج باید در برابر پرتوهای فرابنفش و آب نمک پایداری طولانی مدت داشته باشند. نیروهای کششی عظیمی که در هنگام کاربرد ژئوتکستایل برای محافظت از ساحل به آن وارد می آید، بیشترین خطر را برای تخریب ایجاد مینماید. چنین کاربردهایی نیاز به ویژگیهای خاصی در ژئوتکستایل (در کنار ویژگیهای معمول) دارد که این مشخصات باید با بهینه سازی فرایند سوزن زنی فراهم گردد. در این پژوهش، اثر پارامترهای فرایند شامل دانسیته سوزن زنی و عمق نفوذ سوزن بر استحکام کششی ژئوتکستایل نبافته سوزنی بررسی شد. سپس این پارامترهای فرایند توسط تکنیک رگرسیون چند متغیره، به ویژگیهای منسوج ارتباط داده شد.