برنامه ریزی استراتژیک توسعه ی پایدار گردشگری (مطالعه ی موردی: بخش نیاسر)

گردشگری، یکی از پویاترین و بزرگ ترین فعالیت های اقتصادی عصر حاضر می باشد که نقش مهمی در توسعهپایدار محلی ایفا می کند. بهره گیری هرچه بیشتر از مزایا و فواید اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی آن باعث توسعه روز افزونمناطق گردشگری می شود. بنابراین، سیاست گذاری و برنامه ریزی گردشگری به عنوان مهمترین ابزار برای توسعه پایداراین صنعت در نظر گرفته شده است.هدف از این پژوهش بررسی قابلیت های گردشگری بخش نیاسر و ارائه راهکارهایاستراتژیک در جهت توسعه ی گردشگری این مکان می باشد. روش پژوهش حاضر، توصیفی- تحلیلی و از نظر نوع هدف، کاربردی است. ابزار گردآوری اطلاعات، اسنادی، کتابخانه ای و پرسشنامه می باشد که در نهایت با استفاده از مدل تحلیلیSWOT راهکارهای لازم جهت توسعه ی گردشگری ارائه شده است. جامعه آماری این پژوهش، کارشناسان مرتبط باگردشگری در شهر کاشان (شامل 20 نفر از کارشناسان سازمان میراث فرهنگی، صنایع دستی و گردشگری به صورت تمامشمار) می باشند. جهت سنجش پایایی پرسشنامه ها، ضریب آلفای کرونباخ محاسبه شد و مقدار آن 0.93 می باشد. نتایجمدل swot نشان داد که بخش نیاسر علی رغم برخورداری از نقاط قوت و فرصت هایی از قبیل جغرافیای طبیعی، آب وهوای مناسب و منابع و جاذبه های فراوان تاریخی و فرهنگی، گرفتار ضعف هایی همچون کم توجهی مسئولان نسبت بهسرمایه گذاری و تخصیص اعتبار در منطقه، فصلی بودن گردشگری و همچنین وجود معادن در نزدیکی جاذبه های تاریخی-فرهنگی می باشد. این پژوهش در پی آن است که با ارائه راهبردهایی مناسب نسبت به توسعه ی صنعت گردشگری دربخش نیاسر کمک کند.در بین استراتژی ها، نقاط قوت با امتیاز 3.361 در رتبه اول و همچنین نقاط ضعف باامتیاز 3.269 ، فرصت ها با امتیاز 3.084و تهدیدها با امتیاز 3.085 رتبه های بعدی را به خود اختصاص می دهند.

کلیدواژه ها:

برنامه ریزی استراتژیک ، بخش نیاسر ، swot ، گردشگری پایدار