ارزیابی قابلیت ژئومورفوتوریستی لندفرم ها بر اساس روش پرالونگ (مطالعه موردی: منطقه اورامانات کردستان)

امروزه اهمیت صنعت گردشگری بر تمام جوامع آشکار می باشد و هر کشوری سعی دارد با در نظر گرفتنمنابع خود در جذب گردشگران، سهمی از این پدیده اقتصادی- اجتماعی داشته باشد. زمین گردشگری(ژئوتوریسم) بعنوان شاخه ای از گردشگری طییعت مورد توجه است که بر حفاظت محیط طبیعی وگردشگری پایدار تاکید دارد و جاذبه های زمین شناسی موجود را مورد مطالعه و تفسیر برای علاقه مندانقرار می دهد. منطقه اورامانات کردسنان در شمال غرب کشور، علاوه بر جاذبه های تاریخی و فرهنگی کمنظیر در کشور، از طبیعت بسیار زییا و تنوع زمین شناسی نیز برخوردار می باشد. تحقیق حاضر با استفاده ازروش های کنابخانه ای و میدانی و نیز با بکارگیری مدل پرالونگ، به ارزیابی و توانسنجی ژئومورفوسایتهای موجود در منطقه مورد مطالعه پرداخته است. نتایج پژوهش نشان داد که از میران لندفرم های منتخببالاترین امتیاز در عیار ارزش گردشگری (2.65) و عیار ارزش بهره وری (0.55) متعلق به کوه تخت می باشدو لندفرم های رودخانه سیروان و آبشار سلور پایین ترین امتیاز را کسب نمودند. دیگر ژئومورفوسایت ها ازارزش تقرییا یکسانی برخوردار بودند. علت اصلی پایین بودن امتیاز برخی از ژئومورفوسایت ها، عدم وجودزیرساخت ها و تاسیسات مناسب و نیز نبود ارزش باستان شناسی ، تاریخی و فرهنگی نسبت به دیگر لندفرمها بود. بطورکلی منطقه مورد مطالعه در حوزه زمین گردشگری از وضعیت مطلوبی برخوردار بوده و می توانبا برنامه ریزی و مدیریت مناسب و به حداقل رساندن نقاط ضعف آن، از توانمندی های منطقه استفاده بهینهنمود و موجیات توسعه اقتصادی و به تیع آن رفاه منطقه را فراهم کرد.

کلیدواژه ها:

اورامانات کردستان ، ارزیابی ژئومورفوسایت ، زمین گردشگری ، پرالونگ