عملکردهای جدید در ساختارهای صنعتی پیشین

در پی ظهور انقلاب صنعتی در جهان، به یک باره تحولات فراوانی در مقوله های مختلف صورت پذیرفت.احداث کارگاه ها و کارخانه های صنعتی کوچک و بزرگ از نساجی گرفته تا ادوات کشاورزی و ... از زمره مهم ترین نتایج و دستاوردهای این انقلاب بود که عاوه بر تأثیرات جانبی، از همه مهم تر، تأثیر فراوانی در دگرگونی سیمای شهرها نهاد. لیکن علیرغم مزایای فراوانی که به ارمغان آورد، مضراتی نظیر آلودگی محیط زیست، مهاجرت وسیع روستاییان جویای کار به شهر و ... را نیز به همراه داشت. اندک اندک در پی تلاش مسئولان شهری در جهت بهبود این اوضاع نابسامان، صنایع به مکان هایی خارج از محوطه های شهری انتقال یافت و بدین ترتیب مکان های صنعتی پیشین، که روزگاری هزاران کارگر را در رشته های گوناگون در خود جای می داد، به یک باره به محوطه های وسیع متروکه ای جهت بزهکاری، انجام جرم های گوناگون و ... مبدل گردید. در این راستا بار دیگر مسئولان شهری جهت رفع این معضل، اندیشه استفاده مجدد از فضاهای مزبور و استفاده از پتانسیل های آنها در جهت رفع کاربری های شهری مورد نیاز را مطرح نمودند که تبدیل بسیاری از این نهادهای صنعتی به مراکز تجاری، دانشگاهی، فرهنگی و ... مؤید این مطلب می باشد با این تفاسیر، متأسفانه در کشور ایران، علیرغم برتری معماری نهادهای صنعتی آن، این مهم صورت نپذیرفت. مقوله ای که در این پژوهش برآنیم پس از ذکر توضیحاتی مختصر در خصوص زمینه های شکل گیری و مکان یابی صنایع نوین در جهان و ایران زمین، به مقایسه اقدامات صورت پذیرفته درراستای حفظ و اعطای کاربری مجدد به آنها در سایر کشورها و ایران بپردازیم

کلیدواژه ها:

صنعت ، معماری ، معماری صنعتی ، مرمت