مروری بر فرآیند تزریق آب با استفاده از نانو ذرات و پیشنهادات

تغییر ترشوندگی و کاهش کشش بین سطحی مکانیزم های افزایش ریکاوری در فرایند تزریق آب همراه با نانوسیال می باشند. جذب نانوذرات در محیط متخلخل ممکن است باعث انسداد خلل و فرج شود و درنتیجه سبب کاهش تراوایی، تخلخل سنگ و ریکاوری نفت شود. بنابراین می بایست از غلظت مناسب نانو ذرات استفاده کرد. یون های سولفات ، کلسیم و منیزیم از مهم ترین یون های موجود در آب دریا می باشند. اثر نانو ذرات در کنار این سه یون تاکنون چندان بررسی نشده است. پیشنهاد ما بررسی این حالت برای سنگ مخزن مورد نظر است. علاوه بر این پیشنهاد شد که تزریق نانو سیال ها به عنوان فرایند تولید ثالثیه باشد ؛ بدین صورت که قبل از تزریق نانو سیال ، تزریق آب دریا به عنوان فرایند تولید ثانویه انجام شود. پیشنهاد شد که اثر یون سولفات به تنهایی در محلول نانو سیال ، بر روی ریکاوری نفت بررسی شود. افزایش غلظت نانو ذرات لزوماً باعث افزایش ریکاوری نفت نمی شود. بنابراین می بایست مقدار غلظت بهینه ی نانو ذرات برای سنگ تعیین گردد.

کلیدواژه ها:

ترشوندگی ، نانوذرات ، ریکاوری نفت ، یون