مقایسه ایزوترم های مختلف در پیش بینی داده های تعادل جذب تک جزیی و ارایه یک ایزوترم جدید برای پیش بینی جذب بخار آب روی جاذب زیولیتی

با توجه به کاربردهای بسیار وسیع فرایند جذب سطحی، همواره مدل سازی این فرایند با کمترین خطای ممکن مورد توجه طراحان بوده است. یکی از پارامتر های مهم در کاهش خطای جذب انتخاب ایزوترم مناسب می باشد. و یکی از مهم ترین جاذب ها زیولیت ها هستند که با توجه ساختار آنها همواره مورد توجه بوده اند لذا در این تحقیق ایزوترم های مختلف جذب روی زیولیت ها مورد بررسی قرار گرفت و مشاهده شد که مدل لانگ مویر دو سایتی داده های جذب بخار آب را برروی زیولیتهای مختلف، به جز در زیولیت 5A که تعداد داده های تجربی کم بود، با دقت بیشتری پیش بینی می کند. در پیش بینی داده های جذب CO2 نیز به طور متوسط نتایج مدل لانگ مویر دو سایتی رضایت بخش تر از دیگر مدل ها بوده است. برای دیگر مواد مدل های تاث و لانگ مویر-فرندلیچ در پیش بینی جذب دقت بیشتری از خود نشان داده اند. با توجه به نتایج به دست آمده از مقایسه ی داده های جذب تک جزیی، مشاهده شده است که مدل لانگ مویر دو سایتی، مدلی مناسب برای پیش بینی داده های جذب تک جزیی می باشد. ولی این مدل نیز دارای مقادیری خطا می باشد. در نتیجه هم دمای جدیدی معرفی شده است که هر دو منطقه داده های تعادلی (فشارهای خیلی پایین و فشارهای بالا) را تحت پوشش قرار می دهد. و دارای کمترین انحراف استاندارد با داده ای آزمایشگاهی می باشد و هم چنین در گستره وسیعی از فشار و دما با داده های تعادلی دارای سازگاری می باشد.

کلیدواژه ها:

ایزوترم ، جذب سطحی ، لانگمویر ، فرندلیچ ، زیولیت