رهنمود های استهکام بخشی ابنیه تاریخی در مناطق لرزه ای

یکی از عوامل مؤثر در برنامهریزی و انجام اقدامات حفاظتی در خصوص ابنیه تاریخی، زمین لرزه است. در کشور ما بسیاری از بناهای ارزشمند تاریخی در معرض فرسایش توسط عوامل طبیعی و به خصوص زلزله میباشند و تا کنون نیز با وجود اقدامات مرمتی صورت گرفته، آسیبهای جبران ناپذیری از این موضع بر میراث فرهنگی وارد شده است. این نوشتار با طرح تئوریک مبحث زلزله در ارتباط با ابنیه تاریخی میراث فرهنگی در ابتدا به شناخت طبیعت این پدیده و ابعاد و وجوه آن میپردازد، آنگاه آسیبپذیری بناهای تاریخی از نگاهی ساختاری بررسی شده و اصول لازم جهت تهیه طرحهای ایمنی و مقاوم سازی بناهای تاریخی در مقابل زلزله ارائه میگردند. در خاتمه به ارائه پیشنهاداتی در خصوص تقلیل آثار زمین لرزه در محوطههای میراث فرهنگی میپردازیم.

کلیدواژه ها:

زلزله ، بناهای تاریخی ، آسیب پذیری ، مقاوم سازی