تأثیر خردههای لاستیک فرسوده بر روی مقاومت برشی ماسه (خاک حاشیه جنوبی دریای کاسپین، شهر رشت)

خاک مسلح ساختاری است از 2 نوع ماده مختلف که عملکرد توأم آنها ضعف هر یک را به حداقل ممکنه محدود می کند.گاهی هدف از اصلاح خاک مبارزه با تورم احتمالی درخاکهای متورم شونده است و گاه افزایش مقاومت برشی و کششی توده خاک توسط مسلح کننده به منظور افزایش ظرفیت باربری و یا کاهش فشارهای جانبی و افزایش ارتفاع دیوارها ی خاکی می تواند هدف اصلاح خاک قرار گیرد.در پروسه ساخت لاستیکمواد خام به صورت خاصی ترکیب می شوند که خواص یکتایی را برای لاستیک مانند انعطاف پذیری ، مقاومت ، ضریب برجهندگی و مقاومت اصطکاکی بالا بوجود می آورند.حال اگر بتوانیم از خواص فوق در لاستیک فرسوده یکبار دیگر استفاده کنیم ، استفاده بهینه ای از این مواد فرسوده خواهد شد.در تحقیق حاضر تفاوت مقاومت برشی ماسه خالص و ماسه مسلح شده با تراشه های لاستیک فرسوده با درصد های وزنی مختلفی از ماسه و تراشه لاستیک ( 0 ،15 ، 30 و 50 درصد تحت سه تنش نرمال 98/1 و 144/06 و 196/2 کیلوپاسکال با استفاده از آزمایش برش مستقیم مورد بررسی قرار گرفته است. خلاصه نتایج: با افزایش مقدار خرده لاستیک در خاکهای ماسه ای مقاومت برشی افزایش می یابد که نشاندهنده تأثیر مثبت افزودن خردههای لاستیک فرسوده به خاکهای ماسه ای می باشد ، ولی باید توجه نمود که ابتدا ابعاد بهینه برای هر تراکم شناخته شود تا با کمترین درصد تراشههای لاستیک بیشترین مقاومت برشی برای خاک مورد نظر بدست آید.

کلیدواژه ها:

آزمایش برش مستقیم ، مقاومت برشی ، زاویه اصطکاک داخلی ، چسبندگی