تامین آب پایتخت فرضی با رویکرد تصمیم گیری چند معیاره

تامین آب آشامیدنی یکی از مهم ترین نیاز کشورها در زمینه ی نیازهای پایه ی هازمان بشری است. با توجه به افزایش جمعیت و کاهش آب آشامیدنی در کلان شهرها و همچنین گفتمان هایی از جابجایی پایتخت ایران به دلیل زمین لرزه خیز بودن، این پژوهش از اهمیت ویژه ای برخوردار شده است. مساله مورد تحقیق، تامین آب پایتخت فرضی با جمعیت پانزده میلیونی می باشد که با بهره جویی از تکنیک های تصمیم گیری چند معیاره به حل مساله پرداخته شده است و راهکاری مبتنی بر دانش را ارائه می دهد. نخستین بار است که این موضوع اینگونه مطرح می شود. بدین گونه که با شناسایی گزینه هایی چون ساختن سد آبی، انتقال آب و یا استفاده از آب شیرین کن ها، به بررسی آن ها پرداخته می شود و به هر یک بر اساس شاخصه ها و معیار هایی که دارند وزن خاصی تعلق می گیرد تا با الگوریتم های تصمیم گیری چند معیاره حل شدنی باشند و بهترین پاسخ علمی را ارایه بدهد و بسیاری از اختلاف ها در تصمیم گیری در این زمینه را کاهش دهد.

کلیدواژه ها:

تامین آب آشامیدنی ، آب شیرین کن ، سد زیر زمینی ، رویکرد تصمیم گیری چند معیاره