بررسی اثرگیرداری بین اتصالات سگمنتی سیستم نگهداری تونل،برروی تنشها وتغییرمکانهای پوشش تونل

یکی از مهمترین مراحل طراحی فضاهای زیر زمینی انتخاب سیستم نگهداری مناسب برای آن فضا میباشد . یکی ازروشهای متداول حفر تونل حفاری با استفاده از ماشینهای حفارT.B.M است.امروزه این روش حفاری به علت کارائی بهترومزایای بیشتر، مورد توجه قرارگرفته است وبسیاری از تونلهای شهری مختلف جهان به این روش ساخته میشوند. کشورما نیزازاین امرمستثنی نبوده و پیشرفتهای چشم گیری دراین رابطه داشته، به طوری که هم اکنون بسیاری از پروژه های تونل سازی درکشور بدین روش ساخته میشوند. یکی ازمزایای این ماشینها اجرای سیستم نگهداری تونل به صورت همزمان میباشد. دراین روش، نگهداری تونل با استفاده از قطعات پیش ساختهبتنی (سگمنتها) صورت میگیرد.این قطعات همزمان با حفاری و پیشروی درتونل توسط خود ماشین نصب میگردد.نکته قابل توجه درمورد این قطعات، نحوه اتصال بین آنها میباشد، زیرا میزان گیرداری بین این قطعات تاثیر بسزایی در تغییر شکلها و نیروهای ایجاد شده در پوشش تونل دارد.در این تحقیق سعی برآن است که با مدلسازی تونل و سگمنتها و درنظرگرفتن شرایط گیرداری، به ارزیابی این موضوع پرداخته و مطلوبترین حالت گیرداری بین اتصال سگمنتها ارائه گردد. برای این منظور ابتدا در نرم افزارAnsys دو تونل، یکی با حالت کاملا مفصلی و دیگری با حالت کاملا گیرداردر اتصال بین سگمنتها مدل شده و شرایط گیرداری بین سگمنتهای این تونل ها مورد ارزیابی قرارمیگیرد. سپس مدلهای دیگری با گیرداریهای مختلف از حالت کاملا مفصلی تا حالت کاملا گیردار مدل شده و شرایط گیرداری بین این سگمنتها نیز مورد ارزیابی قرار میگیرد.سپس به مقایسه و ارزیابی نتایج حالات مختلف گیرداری، ازحالت گیردار کامل تا مفصل کامل پرداخته شده تا بتوان مطلوبترین حالت گیرداری بین اتصالات را ارائه نمود. بر اساس نتایج حاصل شده به نظرمیرسد تغییر شکلها و نیروهای ایجاد شده درپوشش تونل تحت تاثیرگیرداری بین سگمنتها بوده و این عامل را میتوان به عنوان یک پارامتر تعیین کننده در طراحی تونل مد نظر قرارداد

کلیدواژه ها:

تونل ، اتصال مفصلی ، سگمنت ، گیرداری