ساختمان خورشیدی، طرحی در معماری پایدار

امروزه یکی از مسائل مهم در مجامع علمی جهان، مبحث توسعه پایدار و به دنبال آن معماری پایدار است. به طور کلی معماری پایدار را میتوان معماری ای دانست که نسبت به ویژگیها و شرایط محیطی و مکانی پاسخگو است و از قابلیتهای بستر خود در راستای ایجاد شرایط محیطی مطلوب استفاده بهینه مینماید .یعنی کمترین صدمات را بر محیط زیست دارد .علاوه بر این نسبت به تغییرات، شرایط و نیازها انطباق پذیر و تداوم پذیر است وبه عبارت دیگر معماری منحصر به فردی است که ضمن توجه به نیازهای زیبا شناختی با ظرفیتهای طبیعی و اکولوژیک بستر خود نیز منطبق ( است. ( 11،10 کلیه فعالیت های انسانی منوط به مصرف انرژی هستند که این انرژی می تواند از منابع مختلفی تامین گردد. بی تردید مصرف بی رویه منابع طبیعی تجدید ناپذیر نظیر سوخت های فسیلی، در آینده نه چندان دور، محیط زیست را به مخاطره خواهد انداخت. استفاده بهینه از انرژی حاصل از منابع تجدیدناپذیر امروزه یکی از بحث های مهم جهانی به شمار می آید و در عرصه های گوناگون علوم مورد مطالعه و تحقیق است. با توجه به اینکه بخش ساختمان بیش از یک سوم انرژی مصرفی را به خود اختصاص داده است، هرچه بیشتر از مقدار انرژی های مصرفی در ساختمان بکاه یم، به این وسیله به سمت توسعه پایدار پیش میرویم که با نیازهای نسل امروز منطبق بوده و تأمین نیازهای نسل فردا را به خطر نمی اندازد. یکی از الگوهای پایداری در معماری استفاده از انرژی های طبیعی و مصرف حداقل انرژی فسیلی و هم زیستی با شرایط طبیع ی و اقلیم ی است، که طراحی خورشیدی ساختمان گامی در جهت رسیدن به آن می باشد در خانه ی خورشیدی تمهیداتی برای جذب انرژی خورشید، ذخیره و توزیع آن در زمان و مک ان دلخواه به شکل بهینه صورت می گیرد . این ساختمانها با محوریت شرقی-غربی بیشترین مواجهه را با جبهه جنوبی دارند و دارای جداره ی شفاف رو به جنوب می باشند . نور خورشید به این جداره ها می تابد و به وسیله سطوح داخلی ساختمان شامل کف، سقف، جداره ها و ( برخی عناصر دیگرجذب می شود. ( 11 .در این مقاله به بیان فاکتورهای مهم در طراحی ساختمان های خورشیدی پرداخته شده است. این فاکتورها شامل عوامل بیرونی و عوامل درون ی م ی باشد. راهکارهای اجرایی در طراحی نیز به منظور صرفه جویی انرژی در ساختمان ارائه شده است.

کلیدواژه ها:

معماری پایدار ، انرژی خورشیدی ، ساختمان خورشیدی