واکاوی معماری پایدار و همسو سازی آن با معماری سنتی

توسعه ی پایدار که نتیجه ی بلوغ فکری انسان صنعتی و رشد آگاهی او نسبت به مسائل زیست محیطی است در زمینه ی معماری تحت عنوان معماری پایدار یکی از اصول مسلم می باشد، که بی شک بهره گیری از تجربیات گذشتگان در بهبود زندگی انسان و حفظ اکوسیستم برای بقای او مهمترین اصل تمرکز بر افزایش همزیستی بین ساختمان و محیط بیرون ساختمان می باشد و این مقاله سعی بر بیان اهمیت و مهر تایید گذاشتن به این موضوع را دارد. که با استفاده از مطالعات کتابخانه ای و روش تحلیلی-توصیفی بر روی اطلاعات جمع آوری گشته، به آن دست یافته است و حاکی از آن است که باید با شناخت بیشتر معماری سنتی گذشته و با توجه به رویکرد اقلیمیو بوم گرایی در زمینه ی حفظ طبیعت ، همانگونه که در بناهای سنتی مخصوصا خانه های ایرانی در عناصری چون بادگیر و حیاط مرکزی به چشم می خورد تلاش کرد و معایب معماری جدید را با استفاده از اهداف معماری پایدار و پتانسیل های معماری سنتی به حداقل ممکن رساند

کلیدواژه ها:

معماری پایدار ، اکوسیستم ، معماری سنتی ، بوم گرایی