زمینشناسی مهندسی و بررسی نگهداری تونل راهآهن قزوین-رشت

تونلها یکی از شریانهای حیاتی هستند که به علت صرف هزینههای زیاد جهت احداث آنها و نیز مختل شدن ترافیک عبوری در اثر تخریب کامل و یا آسیبهای جدی وارده بر آنها، رعایت نکات فنی ژئوتکنیکی در طراحی و نیز اجرای آنها، الزامی است. ردهبندی مهندسی تودهسنگ، پایه و اساس روشهای طراحی تجربی بوده و میتواند به عنوان یک ابزار نیرومند در طراحی سازههای زیرزمینی به کار گرفته شوند. اصولاً هدف ازبه کارگیری سیستمهای طبقهبندی، ارزیابی یک سری از مشخصات با استفاده از تکنیکهای ساده و امکان برآورد ماهیت ذاتی تودهسنگ و چگونگی رفتار آنها در شرایط مختلف مهندسی است. تونل شماره 7 راهآهن قزوین- رشت با دو خط ریل موازی و طول 594 متر بخشی از پروژه راهآهن قزوین- رشت است. این تونل با مقطع نعل اسبی، ارتفاع 9/4 و عرض 12/5 متر دارای سطح مقطعی معادل 104 مترمربع است. تودهسنگ- های مسیر تونل عمدتاً شامل آندزیت بوده که در 300 متر خروجی به شدت دگرسان شده است. در این مقاله به منظور طبقهبندی سنگهای مسیر تونل از طبقهبندیهای ژئومکانیکیRMR و شاخص تونلسازی در سنگ Q استفاده شده است. پارامترهای ژئومکانیکی توسط گمانههای اکتشافی، آزمایشهای صحرایی، آزمونهای آزمایشگاهی و با استفاده از نرم افزار RocLab و قضاوت مهندسی تعیین شده است.

کلیدواژه ها:

طبقهبندی مهندسی سنگ ، راهآهن قزوین-رشت ، نگهداری تونل ، روشVNIMI