بررسی عملکرد سنگدانه های بازیافتی ترکیب شده با مخلوط های آسفالتی

امروزه طراحی و ساخت راه ها با مخلوط آسفالتی قابل اطمینان، از اهمیت بالایی بر خوردار است و برای جلوگیری از زوال منابع طبیعی و آلودگی محیط زیست،استفاده ازمصالح سنگی بتن بازیافتی ناشی از تخریب بناهای فرسوده،رواج یافته است. به طوری که آزمایش های انجام شده توسط محققین نشان داده ترکیب سنگدانه های بتن بازیافتی و مصالح جدید عملکرد قابل قبولی را به عنوان مصالح لایه اساس و زیر اساس دارد. دراین مقاله مشخصات مکانیکی مخلوط آسفالتی حاوی سنگدانه های بازیافتی با درصد های 50،35،25 و 75 در ترکیب با سنگدانه های جدید مورد استفاده قرار می گیرد وآزمایش های شیار شدگی، مدول دینامیکی و کشش غیر مستقیم بر روی نمونه های مخلوط آسفالتی به دست آمده از ترکیب سنگدانه های بازیافتی با سنگدانه های جدید انجام می شود. معیار استفاده شده در ارزیابی عملکرد مخلوط های آسفالتی استفاده از روش طرح اختلاط مارشال می باشد. نتیجه حاصل از این آزمایش ها نشان داده است که با افزایش درصد مصالح سنگی بازیافتی میزان عمق شیار شدگی افزایش (حداکثر 6 میلیمتر) و مدول دینامیکی کاهش می یابد. در آزمایش مدول دینامیکی بارهای ترافیکی با بارهای دینامیکی شبیه سازی شده است.همچنین با افزایش درصد مصالح سنگی جدید در این مخلوط میزان مدول بر جهندگی به دست آمده از آزمایش کشش غیر مستقیم افزایش می یابد. با توجه به نتایج بدست آمده از آزمایش های انجام شده ، پیشنهاد می شود که نباید درصد سنگدانه های بتن بازیافتی از حد مشخصی بیشتر شود. زیرا، اگر درصد سنگدانه های بتن بازیافتی بیش از 75 درصد باشد میزان تغییر شکل روسازی افزایش یافته و در نتیجه مقاومت مخلوط های آسفالتی در برابر تغییر شکل و دوام آسفالت در برابر عبور بار چرخ وسایل نقلیه کاهش می یابد. در صورت استفاده از سنگدانه های بتن بازیافتی با حد اکثر 75 درصد در مخلوط آسفالتی گرم، می توان از مخلوط آسفالتی بدست آمده در راه های با حجم ترافیکی کم استفاده کرد

کلیدواژه ها:

سنگدانه های بازیافتی ، مخلوط آسفالتی گرم ، طرح اختلاط